فناوری شگفت انگیز چطور به کمک “آواتار” آمد؟

به گزارش وقت صبح به نقل از alarabiye، در صنعت فیلمسازی و بازی‌های کامپیوتری، «موشن کپچر» (motion capture) تکنیکی است که توسط آن حرکات بدن و صورت بازیگران از طریق فناوری پیشرفته دیجیتالی ضبط می‌شود، و کامپیوتر با ارجاع به این حرکات، شخصیت‌های دیجیتالی در فیلم یا کارتون‌های دوبعدی یا سه‌بعدی می‌سازد.

اولین فیلمی که به‌طور گسترده از این فناوری استفاده کرد، «آواتار» (2009) به کارگردانی جیمز کامرون بود، که انقلابی در فیلمسازی رقم زد.

کامرون در قسمت دوم این فیلم، «آواتار: شیوه آب» که اخیرا روی پرده سینماها رفت، موشن کپچر را حتی بیش از پیش توسعه داد.

در فیلم اخیر تعداد موجودات آبی قدبلند موسوم به «ناوی» چند برابر شده است، و بسیاری از آنها شخصیت‌های منحصر به فرد با رفتارهای خاص خودشان هستند.

نهنگ‌های مخصوص دنیای آواتار هم در حقیقت انسان‌هایی هستند که رفتار نهنگ را تقلید می‌کنند و از طریق موشن کپچر آن را بازآفرینی می‌کنند.

همه چیز دیجیتالی

از آنجایی که عمده مدت آواتار 2 زیر آب می‌گذرد، بسیاری از بازیگران حرکات خود را زیر آب فیلمبرداری و موشن کپچر کرده‌اند تا توسط کامپیوتر با دقتِ نزدیک به واقعیت بازسازی شود. حتی آبِ دنیای آواتار هم دیجیتالی است.

سیگورنی ویور، بازیگر مشهور آمریکایی که در فیلم اول نقش پژوهشگر زمینی دکتر گریس آگوستین را بازی کرد، در فیلم جدید از طریق فناوری موشن کپچر نقش یک دختر نوجوان ناوی دورگه را بازی می‌کند.

برای خوب درآوردن نقش، بازیگر 72 ساله مدت زیادی را صرف نظارت رفتارهای نوجوانان کرد.

ویور حتی به دوران نوجوانی و 14 سالگی‌اش رجوع کرد تا رفتارهای خودش را به خاطر بیاورد و بازسازی کند.

به گفته خودش، وقتی موقع اجرای کار رسید، او کاملا در نقش دختر نوجوان فرو رفت و رفتارهایش را به موشن کپچر منتقل کرد.

ویور تاکید می‌کند: «موشن کپچر فرایند شگفت‌آوری است. ما هنرپیشه‌ها جای شخصیت‌های دیجیتالی فیلم را حرکت نمی‌دهیم یا جای آنها حرف نمی‌زنیم. ما به شخصیت‌ها روح می‌دهیم، و این فناوری به ما کمک می‌کند این کار را انجام دهیم.»

تحریریه وقت صبح