باورتان میشود تنها درمان این بیماری فقط خوردن مدفوع است!
اگر شما زنده بودنتان در گرو این باشد که مدفوع بخورید آیا این کار را انجام خواهید داد یا خیر؟
به گزارش وقت صبح ، اگر به شما بگوییم که مدفوع زبالهای سمی نیست و حاوی راز سلامت انسان میباشد چه خواهید گفت؟
اگر بگوییم زندگیتان به مدفوع وابسته بود ایا آن را میخوردید؟
اگر تمایل داشته باشید میتوانید آن را به شکل کپسول یا "کرپسول" مصرف کنید.
داستان بیماری عجیب
برای آن که شما را متقاعد کنیم که ممکن است این ایده چندان وحشتناک نباشد داستان بیماری را برایتان تعریف میکنیم.
ریموند راننده اتوبوس در بریتانیا از سن ۲۰ سالگی رانندگی میکرد.
او در اواسط دهه چهارم عمرش متوجه شد به مشکلات قلبی و ژنتیکی دچار است.
پس از آن بازنشسته شد. او به دستور پزشکش کار خود را رها کرد.
مانند من و شما و هر کس دیگری روی این سیاره ریموند نیز میزبان چندین تریلیون میکروب بود که در داخل و روی بدنش زندگی میکردند.
از اولین نفس تا آخرین نفسمان و حتی پس از آن میکروبها همراهان همیشگی ما هستند.
در حالی که میکروبها در بخشهای مختلفی از بدنمان ساکن میشوند .
طور خاص به حفرهها و به خصوص به روده ما علاقه زیادی دارند و به وفور در آن نواحی یافت میشوند.
میکروبیوم روده، اکوسیستمی است که از تریلیونها شکل حیات میکروبی تشکیل شده که درونمان به کار خود ادامه میدهد.
علم جدید میکروبیوم
دانشمندان در دو دهه گذشته از علم جدید میکروبیوم برای تغییر نحوه تصورمان از سلامت انسان کردهاند.
میکروبیوم روده ریموند در طول زندگیاش با او تغییر کرده بود.
با این وجود، با گذشت زمان، ژنها و میکروبیوم رودهاش شروع به مبارزه کردند و باعث ایجاد بیماریهای مزمن متعددی شدند.
ریموند در نهایت به نوعی سرطان خون مبتلا شد که باعث تضعیف شدید او شد.
آغاز درمان
ریموند و "هیتر" همسرش تا روز بروز ذاتالریه در بدن او همراه با یکدیگر مشکلات سلامتیاش را بررسی کردند.
او در بیمارستان سنت مری در پدینگتون لندن بستری شد و در آنجا با آنتی بیوتیکهای داخل وریدی تحت درمان قرار گرفت.
بدون داروها او قطعا فوت کرده بود.
ریموند ظرف مدت یک هفته از بیمارستان مرخص شد.
با این وجود، در این مرحله بود که طوفان وحشتناک آنتی بیوتیکی در روده او آغاز شد.
بدترین اسهال ممکن، حالت تهوع ناتوان کننده، به علاوه درد شدید شکم گرفت که خواب را از او سلب کرد.
این علائم در شرایطی رخ داد که بدن ریموند ضعیف بود.
قلبش با ۴۰ درصد عملکرد طبیعی خود کار میکرد و ریههایش مملو از مایع بودند.
ضعف شدید بدن دردسرساز شد
او نمیتوانست به راحتی نفس بکشد و قادر نبود به موقع به دستشویی برود.
بدنش سرد و به شدت کم آب بود، اما نمیتوانست به اندازه کافی آب بنوشد تا تشنگی اش برطرف شود.
کلستریدیوم دیفیسیل ارگانیسم میزبان خود یعنی انسان را با تولید سمومی که پوشش داخلی روده را از بین میبرد ضعیف میکند.
سویه خاص آن در روده ریموند درگیر یک کارزار تهاجمی جنگ مولکولی بود.
مجموعه میکروبهای روده شخصی او از بین رفته بودند و رودهاش از کار افتاده بود. او با آنتی بیوتیکهای بیشتری درمان شد.
لجستیک آماده سازی پیوند میکروبیوتای مدفوع را نباید دست کم گرفت.
باید اهداکننده مدفوع پیدا شود و این کار سختتر از آن چیزی است که فکر میکنید.
در برخی از موارد در مطالعات از دوستان و خانواده استفاده میکنند.
در برخی دیگر از اعضای کارکنان، داوطلبان یا نمونههای "تلفیقی" گرفته شده از بسیاری از اهدا کنندگان استفاده میشود.
پیچیدگی و تقاضا برای پیوند مدفوع، صنعتی را به وجود آورده و اکنون میتوان پیوند میکروبیوتای مدفوع را به صورت منجمد از بانکهای زیستی خریداری کرد.
نمونه موثر برخی اهداکنندگان
مشخص شده که نمونههای برخی اهداکنندگان بسیار موثرتر از نمونههای دیگر هستند.
آنان به عنوان افراد دهنده شناخته میشوند و به نظر میرسد مدفوعشان حاوی یک ماده جادویی است که آن را به طور خاص موثر میسازد.
اما ما هنوز نمیدانیم چرا این اتفاق رخ میدهد یا آن که مدفوع کدام فرد موثرتر است.
واکنش بدن ریموند به درمان پیوند میکروبیوتای روده دقیقا مطابق یافتههای علمی در گزارش بود.
سلامتی پس سه روز از دریافت پیوند میکروبیوتای مدفوع
ظرف مدت سه روز پس از دریافت پیوند میکروبیوتای مدفوع او از تخت بیرون آمد. او میگوید بازیابی سلامتیاش یک معجزه است.
در نتیجه، پیوند میکروبیوتای مدفوع شروعی به منظور درک اهمیت میکروبیوم روده برای سلامت انسان است.
مزایای فوقالعاده پیوند میکروبیوتای مدفوع در برخی از بیماران باعث طرح این ایده در دنیای بالینی شده است.
میکروبهای ما ممکن است نقش مهمی در ایجاد و درمان بیماریهای مختلف داشته باشند.
منبع: فرارو