چرا در خواب حرف می زنیم؟
تحقیقات بیشتری برای تعیین علل صحبت کردن در خواب مورد نیاز است، اما اغلب با کمبود خواب مرتبط است.
به گزارش وقت صبح و به نقل از روزیاتو, فرقی نمیکند که چه بگویید، نمیتوان انکار کرد که صحبت کردن در خواب میتواند خندهدار باشد، اما، در واقع یک اتفاق بسیار رایج است که معمولاً یک مشکل پزشکی در نظر گرفته نمیشود. در واقع، از هر سه نفر دو نفر در یک مقطع زمانی در خواب صحبت میکنند.
صحبت کردن در خواب، نوعی پاراسومنیا یا فعالیت غیرطبیعی خواب است که معمولاً بی ضرر است، اما به طور بالقوه میتواند نشان دهنده اختلال خواب یا مشکل سلامتی مهم تری باشد. و میتواند در طول خواب REM و غیر REM انجام شود و میتواند از زمزمههای کوچک تا بحثهای کامل، متغیر باشد.
به طور کلی، صحبت کردن در خواب در مراحل اولیه غیر REM میتواند قابل فهمتر باشد، در حالی که در مرحله بعدی خواب غیر REM و REM، صحبت کردن در خواب، بیشتر شبیه ناله است.
منشأ محتوای مطرح شده در خواب بین محققان همچنان مورد اختلاف است، اما میتواند به رویدادهای اخیر در زندگی فرد مرتبط باشد یا ارتباطی با رویای او داشته باشد.
چرا حرف زدن در خواب اتفاق میافتد؟
تحقیقات بیشتری برای تعیین علل صحبت کردن در خواب مورد نیاز است، اما اغلب با کمبود خواب مرتبط است که میتواند دلایلی از جمله محیط خواب مختل شده، مانند دمای اتاق، یا نور بیش از حد در اتاق باشد.
عوامل نگران کننده عبارتند از استرس، محرومیت از خواب و الکل، اما صحبتهای تصادفی در خواب به ندرت مشکل ساز است.
سلامت روانی هم میتواند بر این موضوع تأثیر بگذارد، به طوری که این وضعیت در افرادی که بیماریهای زمینهای سلامت روان دارند، شایعتر است.
افرادی که از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) رنج میبرند، نسبت به صحبت کردن در خواب آسیب پذیرتر هستند.
اختلالات خواب مانند اختلال رفتاری خواب REM (RBD) و خواب هراسی، برخی از افراد را به فریاد کشیدن در هنگام خواب سوق میدهد.
خواب هراسی، که به عنوان وحشت شبانه نیز شناخته میشود، با جیغ زدن، تکان خوردن و لگد زدن مشخص میشود. بیدار کردن فردی که از خواب هراسی رنج میبرد دشوار است.
چه زمانی باید به دنبال کمک بود؟
صحبت کردن در خواب را میتوان بدون استفاده از آزمایش تشخیص داد؛ معمولاً دلیلی برای نگرانی ندارد، با این حال، اگر به طور ناگهانی در بزرگسالی شروع شود یا شامل اضطراب قابل توجه، جیغ زدن یا اعمال خشونت آمیز باشد، باید با پزشک متخصص در میان گذاشته شود.