تصاویر/ شاه بوف‌های ایرانی؛ دومین جغد بزرگ دنیا در ایران!
در باغ پرندگان تهران ۷ هزار پرنده از اقصی نقاط جهان گردآوری شده‌اند که برخی از آن‌ها جزو گونه‌های کمیاب و در معرض انقراض‌اند و پرورش و تکثیر آن‌ها اهمیت فراوانی دارد. یکی از این گونه‌های نادر بزرگترین «جغد شاخدار ایران» یا همان «شاه بوف» است.
به گزارش وقت صبح به نقل از همشهری آنلاین، پرنده‌ای باشکوه با چشمانی درشت نارنجی و پرهای مخملی که با همه زیبایی و غرور، اخلاق خاصی دارد و به هیچ وجه حاضر نیست در اسارت تخم‌گذاری کند.
از این رو جوجه‌دار شدن شاه بوف باغ پرندگان اتفاق کمیاب و فرخنده‌ای است و کارکنان باغ پرندگان هر ماه به این مناسبت برای جوجه‌ها جشن تولد نمادین برگزار می‌کنند. هفته پیش به مناسبت ۴ ماهگی جوجه‌های شاه بوف به باغ پرندگان رفتیم.
تولد ۴ جوجه شاه بوف
محوطه جشن تولد جوجه‌های شاه بوف، فضایی چمن کاری شده و سرسبز است که با حصارهایی آهنی از درختان پهن برگ و سوزنی جدا شده است. روی حصارها، عکس‌های تولد یک ماهگی جوجه‌ها آویزان است و کنار قفسی که جوجه‌های شاه بوف در آن نگهداری می‌شوند با بادکنک‌های رنگی و آویزهای طلایی تزئین شده است.
کیک تولد بزرگی که عکس ۴ جوجه شاه بوف روی آن نقش بسته روی میز است و کارکنان باغ که تنها میهمانان جشن هستند، در فاصله دورتر از قفس نشسته‌اند.
جوجه‌ها در ۴ ماهگی شباهت بسیاری به پرنده بالغ دارند اما از نظر وزن و قد بسیار کوچکتر از مادرشان هستند. نام جوجه‌ها را در بدو تولد شنگول و منگول و حبه انگور و نهان گذاشته‌اند.
«سام عسگری» جوانی که تخصصش پرورش و تربیت پرندگان وحشی است، در حالیکه یکی از جوجه جغدها را که نامش «حبه انگور» و از بقیه رام‌تر است، روی دستانش نگه داشته می‌گوید:
«وقتی جوجه جغدها به دنیا آمدند ما فکر کردیم ۳ تا هستند و اسمشان را مثل سه گانه‌های داستان کودکانه بزبزقندی، شنگول و منگول و حبه انگور گذاشتیم، اما خیلی زود متوجه چهارمین جوجه شدیم که خودش را گوشه لانه و زیر پروبال مادر پنهان کرده و از دید ما نهان بود برای همین نام او را «نهان» گذاشتیم. »
روزی ۴۰ موش و بلدرچین می‌خورند
حبه انگور در حالی که روی دست پرورش دهنده‌اش جابه‌جا می‌شود، پرهای مخملی‌اش را تکان داده و با دقت به تصویر یک ماهگی خود و خواهر و برادرانش روی کیک خیره شده است.
شاید هم هوس کرده نوکی به خامه‌های روی کیک بزند و طعم آن را مزه کند. عسگری که متوجه نگاه خیره جوجه جغد شده، درباره تغذیه آن‌ها می‌گوید:
«جغد از گونه گوشتخوار است و علاقه بسیاری به گوشت موش و بلدرچین دارد. خوشبختانه ما در این باغ هم غذای آن‌ها را پرورش می‌دهیم و مشکلی از این بابت نداریم.»
او ادامه می‌دهد: «این جوجه‌ها از بدو تولد هر دو ساعت یک موش چاق و چله یا بلدرچین می‌خورند و حتی شب هم باید غذا بخورند، یعنی روزی ۴۰ موش و بلدرچین باید غذای یک شبانه‌روزشان آماده کنیم.»
او که تبحر خاصی در دست آموز کردن پرندگان دارد، درباره ویژگی‌های این موجود می‌افزاید: «این جوجه‌ها الان در ۴ ماهگی حدود ۲ کیلوگرم وزن دارند و هنوز جنسیتشان مشخص نیست.
یک سال و نیم طول می‌کشد که یک پرنده بالغ شوند؛ در آن صورت طولشان در حالت نشسته بین ۷۰ تا ۸۰ سانتی متر و در هنگام پرواز به ۲ متر می‌رسد.»
