تصویب طرحی برای ساماندهی پنج گورستان تاریخی در تهران موجب شد تا بسیاری از علاقهمندان به میراث فرهنگی در ایران و تهران نگران قبرهای تاریخی شهر شوند.
زیرا پیش از این هم اتفاق ناگوار اینچنینی در طرح ساماندهی یکی، دو گورستان تاریخی در تهران رخ داده بود؛ تخریب قبرهای تاریخی به بهانه یکدستسازی یک گورستان تاریخی و تبدیل آن به مکانی بیهویت.
در میانه همین نگرانیها بود که انتشار تصاویری از سنگ قبرهای تخریبشده گورستان تاریخی ارامنه در دروازه دولاب موجب شد تا بسیاری از فعالان و علاقهمندان به میراث فرهنگی و آثار تاریخی درخصوص وضعیت این گورستان که سنگ قبرهای بینظیری دارد، ابراز نگرانی کنند.
اگرچه در چند روز گذشته «آرا شاوردیان» نماینده ارامنه تهران و شمال کشور، اقبال شاکری نماینده مردم تهران، تعدادی از اعضای شورای خلیفهگری ارامنه و شهردار منطقه ۱۴ تلاش کردند با دعوت خبرنگاران و عکاسان به این مجموعه تاریخی نگرانیها را از بین ببرند اما همچنان برخی رویدادهای مبهم حول این بنای تاریخی موجب نگرانی شده؛ از جمله درخواست نماینده ارامنه تهران از رئیس شورای شهر و مونسان.
رمزگشایی از نامه نماینده مسیحیان ارامنه تهران
آرا شاوردیان – نماینده مسیحیان ارامنه تهران و شمال تهران – ۱۶ آذر در نامهای به محسن هاشمیرفسنجانی – رئیس شورای اسلامی شهر تهران – نسبت به این صحبتها اعتراض و درخواست پیگیری داشته است.
او در نامه خود اینطور آورده است: «احتراما با توجه به آغاز پروژه مرمتی آرامستان تاریخی ارامنه دولاب توسط شهرداری، براساس مصوبه ۱۶ آذر ۱۳۹۹ شورای اسلامی شهر و با توجه به اخبار منتشرشده مبنی بر تخریب سنگ قبرها در پروژه و همچنین انتشار اخباری مبنی بر تغییر نام میدان تاریخی ارامنه به صلح یا تغییر نام گورستان تاریخی قاجاری ارامنه (طبق اسناد ثبت ملی این گورستان در وزارت میراث فرهنگی – پیوست) خواهشمندم دستور فرمایند موارد فوقالذکر بررسی و گزارشی ارائه تا نگرانی جامعه ارامنه ایران مرتفع شود.
لازم به ذکر است دستور فرمایند قبل از شروع مجدد طرح مرمتی آرامستان نسبت به معرفی خاطیان، معرفی شرکت پیمانکار و ناظر بر پروژه اقدام لازم صورت پذیرد».
محمدعلی اسدی، عکاس ایسنا که در چند روز گذشته از این آرامستان بازدید کرده، درباره وضعیت قبرها و طرح ساماندهی مینویسد: «بازسازی فقط به کلیسای داخل آرامستان، پیادهراههای میانی، استخر، برخی المانها و سرویس بهداشتی جویها و کانالهای سیمانی و آجری محدود شده و آسیبی به سنگ قبرها و بافت تاریخی آن وارد نشده است. این آرامستان حدود ۲۰۰ سال قدمت دارد و از میانه دهه ۷۰ شمسی تدفینی در آن صورت نگرفته است».
منبع: شر ق