حتی خوشفکرترین فیلمنامه‌نویسان هم نمی‌توانستند تصور کنند سال 2020 چنین بر سینما بگذرد و حتی اگر تصور می‌کردند، چه کسی باور می‌کرد؟ بحران در سلامت جهانی، سبک زندگی و روال روزمره کار و تفریح را در سراسر جهان بازتعریف و مردم را خانه نشین کرد. معنی این اتفاق این بود که دیگر خبری از فیلم دیدن نیست (دست‌کم سینما رفتن دیگر برای خیلی از مردم امکان نداشت) اگرچه بسیاری از ما سینما را به شیوه‌های تازه تجربه کردیم تا از عصبیت‌های دوران خانه‌نشینی دور شویم.
تعویق اکران عمومی
کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی با تعویق اکران عمومی برگ برنده‌هایشان به این وضعیت واکنش نشان دادند یا به سمت پلتفرم‌های نمایش آنلاین روی آوردند. گزارش‌ها نشان می‌دهد همچنان احتمال نابودی این صنعت ضعیف است: هالیوود پیش ازاین از جنگ‌های جهانی و چالش ویدئوی خانگی جان سالم به در برده است. آکادمی اسکار برای مقابله با این چالش جدید، قوانین سهل تری وضع و فصل جوایز را تمدید کرد.
اما سال 2020 چندان هم عاری از شگفتی‌های سینمایی نیست. خبر خوب اینکه، در فاصله‌ای که موج دوم خانه‌نشینی شروع شده است، فیلم‌های معرکه فراوانی هم در دسترس شما قرار گرفته است. هرچقدر این پاندمی استودیوهای فیلمسازی و جشنواره‌های سینمایی را فلج کرد، در عوض موقعی اتفاق افتاد که استودیوها صاحب پلتفرم‌های پخش آنلاین مانند اچ‌بی‌او مکس و دیزنی پلاس شده بودند و همین مسأله به آنها کمک کرد فیلم‌هایی همچون «زن شگفت‌انگیز 1984» و «مولان» را مستقیماً به دست تماشاگران برسانند.
سینما‌ها دوباره باز خواهند شد.
همان‌قدری که مردم آرزوی بازگشت به «شرایط عادی» را دارند، استودیوهای تازه‌نفسی مثل نتفلیکس و آمازون هم اعتبار یافتند و به آرزوهای هنری شان رسیدند. غول‌های فناوری که با پخش چند تا از قوی ترین فیلم‌های سال پیشقدم شدند و تعهدشان را به سینمای ارزشمند نشان دادند.
بنابراین خیالتان راحت باشد چرا که خیلی از دستاوردهای سینمایی بی‌نظیر سال حالا آماده نمایش هستند. از میان تمام این آثار، چند فیلم شاخص را انتخاب کرده‌ایم، فارغ از نحوه اکران عمومی آنها و با در نظر گرفتن اینکه صدها فیلم در صف نمایش هستند.
پنج انتخاب برتر پیتر دی‌بروگ، منتقد ارشد فیلم برای ورایتی شامل فیلم‌های «یک خورشید»، «سن فرانسیس»، «روح»، «خودش»و «آوارگان» است.
خورشید
آنچه اتفاق افتاد به نوعی کنایه‌ای بود به وضعیت سینما در سال 2020 ، چرا که بهترین فیلم سال، برنده شش جایزه اسب طلایی در خود تایوان، باید از طریق نتفلیکس نمایش داده شود؛ همان مجموعه رسانه‌ای که بیش از همه از جای خالی استودیوها در دوران پاندمی منفعت برد. خبر خوب: حضور نتفلیکس به معنی آن است که میلیون‌ها مشترک آن در سراسر جهان این شانس را دارند تجربه تماشای این حماسه رستگاری را تجربه کنند.
فیلمی که با صحنه‌ای تکان‌دهنده شروع می‌شود (وقتی که دست بریده‌شده مردی داخل دیگ آب جوش انداخته می‌شود)و شگفتی‌های فیلم همین‌طور ادامه می‌یابد، همچنان که کاراکترهایی را می‌بینیم که در نگاه اول فکر می‌کنیم درکشان کرده‌ایم اما کم‌کم نشان می‌دهند که چه قابلیت‌هایی دارند.
چونگ مونگ هونگ نویسنده و کارگردان این درام خانوادگی که حال و هوای «پدرخوانده» را دارد، روی رابطه بین پسری گیج و منگ و پدرش تمرکز می‌کند. شرم و ناامیدی پدر رستگاری پسر را به خطر می‌اندازد. چشم‌اندازی بدیع و نوآورانه، با اجرایی دقیق و ظریف که سال‌ها در خاطرمان خواهد ماند.
سن فرانسیس
درست پیش از آنکه سینماهای امریکا در ماه مارس بسته شوند، چندین فیلم مستقل و قوی که توسط زنان کارگردانی شده بود به محافل هنری راه پیدا کرده بود – «اولین گاو» و «هرگز بندرت گاهی همیشه» هم جزوشان بود- کارگردان «سن فرانسیس» البته زن نیست، اما کمدی صاف و ساده فیلم ذره ذره به‌دست فیلمنامه‌نویس اش کلی اُسالیوان خلق شده است.
فیلمنامه‌نویسی که شخصیتی شبیه فیلم کمدی رمانتیک Trainwerck خلق می‌کند، زن ۳۴ ساله شکست‌خورده‌ای که در تقلاست تا زندگی اش را سروسامانی بدهد. فیلمنامه اُسالیوان سوژه‌هایی که در فیلم استودیویی «هرگز بندرت گاهی…» مطرح شده بود را هم نادیده نمی‌گیرد: سقط جنین، افسردگی پس از زایمان و دیگر مسائل که مربوط به زنان است. اگر جوایز اسکار دست من بود، جایزه بهترین نقش مکمل را به شارین آلوارز می‌دادم، به افتخار نقش‌آفرینی بی‌نظیرش در این نقش خاص.
روح
در نگاه اول، سخت است که «روح» پیکسار را با انیمیشن تأمل برانگیز این استودیو در سال 2015 یعنی «Inside Out» مقایسه نکنیم. هر دو فیلم راهکارهایی تحول آفرین برای فکر کردن به ایده‌های بزرگ ارائه می‌دهند: احساسات در Inside out و شخصیت (یا هدف) در «روح». و هر دو از تراوشات ذهن خلاق پیت داکتر هستند. برای من این آثار مثل معجزه‌ای هستند: درخشان، با استعاره‌های کارتونی ساده و الهام بخش برای مفاهیم محضی که قرن‌ها دانشمندان و روانشناسان را گرفتار کرده بود.
خودش
درام فیلم روی بدبختی و مواجهه با آن بنا می‌شود – بن مایه‌های هر داستان خوبی- اما فیلم در عین حال حرف هایی برای گفتن دارد راجع به شفقت‌های انسانی ساده افرادی که مراقب یکدیگر هستند، حتی اگر غریبه باشند. «خودش» فیلمی است مملو از عناصر انسانی: یک درام خانوادگی درخشان که مادری ایرلندی را نشان می‌دهد که توانایی ترک شوهرش را پیدا می‌کند. با درک اینکه نظام مردسالاری به جای حفاظت از قربانیان، بیشتر متمایل به حمایت از تجاوزگران است. فیلیدا لوید فیلمی ساخته است که به آثار کن لوچ پهلو می‌زند. داستان حیرت انگیز اتکای به خود…
آوارگان
اگر «خودش» راجع به ساختن خانه‌ای برای خود بود، «آوارگان» دقیقاً رویکرد مخالف آن را برمی گزیند. فرانسس مک دورماند (غرق شده در نقش و در کنار جمعی از نابازیگران) بیوه‌ای است که تصمیم می‌گیرد خانه‌اش را ترک کند و بزند به جاده، در ماشین ون زندگی کند و هرجا توانست کاری دست و پا کند. برای بعضی، ممکن است این نهایت آزادی باشد، اما فیلم راجع به سبک زندگی او رمانتیک بازی در نمی‌آورد. فیلم کلوئه ژائو فیلمساز چینی مانند فیلم‌های آینس واردا همدلی برانگیز است. فیلم با لحنی شاعرانه و جست‌و‌جویی در روح و روان شخصیت‌ها می‌خواهد به این سؤال بپردازد که چرا برخی از افراد از جامعه کناره می‌گیرند و دل به دریا می‌زنند.
منبع: ورایتی
ترجمه: ایران:
مترجم: سیدحسام فروزان
https://variety.com/lists/best-movies-2020-streaming/1-a-sun/
