به گزارش وقت صبح ، دی ماه ۱۴۰۰ محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، مصاحبه مفصلی با ایران ورزشی داشت و ضمن پاسخ به انتقادها درباره ماجرای علی ارسلان، به نکته‌های زیر اشاره کرده بود:
*به این حرف‌ها عادت کردم. باید ۲۴ آذر جایی می‌رفتم و امکان تغییرش وجود نداشت و مجبور شدم. هر چند که در سال‌های اخیر بارها از این حرف‌ها شنیدم.
مگر قرار بود من کشتی بگیرم که حتماً باید زاهدان می‌رفتم؟ مربیان دیگر و حمید سوریان هم حضور داشتند. ضمن اینکه باید مسابقات را می‌دیدم که دیدم.
*اگر قرار بود هر کسی که در این رقابت‌ها به فینال رسید و خیالش از گرفتن سهمیه جام تختی راحت شد در فینال کشتی نگیرد، چه اتفاقی رخ می‌داد؟
اگر این مسابقات فقط حکم قهرمانی کشور داشت و مرحله اول انتخابی نبود باز می‌گفتیم عنوان قهرمانی کشور را از دست داده اما یک مرحله از انتخابی تیم ملی بوده و به همین دلیل هم تمام کشتی‌گیران موظف هستند که به طور کامل این مراحل را سپری کنند.
*از نظر من مدالی مهم است که زیر پرچم ایران به دست بیاید.
دوره قهرمانی تمام می‌شود اما چیزی که می‌ماند مدالی است که برای ایران کسب شده است. این همه ورزشکار از ایران رفت که همه ستاره و نامدار؛ اما چه اتفاقی افتاد؟
کیمیا علیزاده رفت؛ سعید ملایی رفت یا مهدی زیدوند، صباح شریعتی و سامان طهماسبی. درست است که قهرمانی در کشور بسیار مهم است اما چرا باید این همه جنجال به راه بیفتد؟
این همه پزشک و آدم‌های متخصص از ایران رفتند و حالا با کمبود پزشک روبه‌رو هستیم؛ چرا کسی درباره آن‌ها حرف نمی‌زند؟
*او کجا اول شد که من حقش را ندادم؟ برای جهانی ۲۰۱۸ در انتخابی اول شده اما اعزام نشده، خب به من چه ربطی دارد؟ مگر من سرمربی بودم؟ بعد از آن هم رفته امیدهای جهان عنوانی نیاورده.
سال بعد در جام تختی هم عنوان نیاورد اما با توجه به اینکه در لیگ برتر مقابل محمدرضا گرایی برنده شد برای مسابقات قهرمانی جهان در صربستان که البته لغو شد؛
به اردو دعوتش کردم و در انتخابی به کاویانی‌نژاد باخت. همین امسال هم در انتخابی به مختاری ۸ بر صفر باخت. کجا اول شده که من انتخابش نکردم؟
منبع: خبرورزشی
