به گزارش وقت صبح به نقل از روزنامه شرق؛ این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که پیش از این، فدراسیون جهانی جودو، فدراسیون ایران را به مدت چهار سال از فعالیت در تمامی رقابت‌های بین‌المللی محروم کرده است.
ماجرای محرومیت جودوی ایران هم از آن دست موضوعاتی است که جنجال و سروصدای زیادی به پا کرد. در واقع بعد از مهاجرت و پناهندگی سعید ملایی به آلمان و مغولستان، فضایی علیه جودو و مسئولان بلندپایه ورزش ایران شکل گرفت که منجر به محرومیت فدراسیون جودو ایران شد.
سعید ملایی در گفت‌وگوهای مکرر از این گفت که از سوی مسئولان ورزش ایران تحت فشار قرار گرفته که مسابقاتش را عمدا ببازد تا مقابل ساگی موکی، رقیب سرشناس و اسرائیلی وزن خودش قرار نگیرد. در ایران، مسئولان ورزش به‌شدت اظهارات ملایی را تکذیب کردند و همه‌چیز را به خود ورزشکار ربط دادند.
مسئله اینجاست که چطور با وجود چنین محرومیتی، جودوی ایران راهی این بازی‌ها می‌شود؟
پاسخ این پرسش برگرفته از نامه‌ای است که به‌تازگی از سوی فدراسیون جهانی جودو به ایران ارسال شده است.
در واقع فدراسیون جودو از فدراسیون جهانی پرسیده که آیا می‌تواند ورزشکارانش را به رقابت‌های همبستگی کشورهای اسلامی بفرستد یا خیر؟ پاسخ از سوی فدراسیون جهانی مثبت بوده و آنها این مورد را بلامانع دانسته‌اند.
نکته جالب اینکه نامه ارسالی، امضای شخص ماریوس ویزر را هم دارد. پرواضح است که این موضوع «چراغ سبز»ی از سوی فدراسیون جهانی جودو است که شاید حاضر شود در آینده‌ای نزدیک، محرومیت جودوی ایران را که هنوز یک سال از آن باقی مانده، کاهش دهد.
آرش میراسماعیلی، رئیس فدراسیون جودو هم با اشاره به همین مورد، این نامه جدید را مثبت ارزیابی کرده و می‌گوید تیر خناسان و مخالفان نظام که نمی‌خواستند جودوی ایران به رقابت‌های همبستگی کشورهای اسلامی برود به سنگ خورده است.
حال که فضا برای فعالیت جودوکارهای ایرانی بهتر شده، این پرسش مطرح می‌شود که آیا ورزشکاران ایرانی شاغل در این رشته، با توجه به محرومیت طولانی‌مدتی که داشته و هیچ رقابت بین‌المللی نداشته‌اند، از آمادگی لازم برخوردار هستند؟
