به گزارش وقت صبح به نقل از خراسان؛ تماشای اتفاقات خنده‌دار و نخندیدن، کار ساده‌ای نیست. این موضوع، دستمایه ساخت برنامه «جوکر» در شبکه نمایش خانگی شده که مورد استقبال کاربران هم قرار گرفته است. قسمت دوم «جوکر»، در روز اول با بیش از ۱۸ میلیون دقیقه تماشا رکورد زد و تا قسمت سوم که روز شنبه منتشر شد همچنان پربیننده باقی مانده است.
در این برنامه از هنرمندان خواسته شده به مدت 6 ساعت در هر نقشی که می‌خواهند بازی کنند، هرچه می‌خواهند بگویند و هر رفتار و احساسی که دارند بروز دهند ولی قانون بازی یکی از مهم‌ترین غریزه‌های انسانی را که خنده است در تمام لحظات، ممنوع کرده است.
بیشتر بخوانید: واکنش ها به “جوکر”؛ کاکتوس کنار دیوار از این آقا بامزه تره!
در ادامه، نگاهی روان شناسانه به این برنامه خواهیم داشت.
تضاد رفتاری بعد از سرکوب خنده
بازیکنان در این بازی، نتایج سرکوب کردن غریزه خندیدن را به نمایش می‌گذارند تا جایی که متوجه می‌شویم چگونه نادیده گرفتن هیجان خنده و بی‌توجهی به آن در لحظه مناسب، منجر به ظهور خشم و عصبانیت در افراد می‌شود. گزیدن لب، بیرون زدن رگ های گردن، اخم کردن و … که بارها از بازیگران این برنامه سر می‌زند، از نتایج سرکوب خنده است.
همچنین تضادهایی در رفتارشان دیده می‌شود که هیچ وقت به صورت آگاهانه از خود نشان نمی‌دادند. در طول برنامه متوجه می‌شویم وقتی برای یکی از غرایزشان که خنده بوده مجبور به سرکوب می‌شوند، کم‌کم رابطه هایی مثل همدلی، صمیمیت و شور و شوق کم رنگ می شود و حتی افراد آگاهانه به هم نگاه هم نمی‌کردند.
خنده را باید جدی گرفت
در مجموع یکی از آسیب هایی که افراد در طول زندگی تجربه می‌کنند، نادیده گرفتن و مدیریت نکردن غریزه‌های ذاتی است که این مسئله مستلزم آموزش است. خنده را باید مانند همه غریزه‌های دیگر جدی گرفت. جلوگیری از خنده و همچنین وضع قانون برای آن تناقضات رفتاری زیادی ایجاد می‌کند. همان طور که در برنامه جوکر دیدیم حتی به تحریف و جابه جایی در کلمات منجر شد و توانایی افراد در صحبت هم، کاهش قابل توجهی داشت.
خوب بودن توصیه «سیامک انصاری» به انجام خانوادگی این بازی؟
«سیامک انصاری» در بعضی بخش‌های این برنامه به افراد توصیه می‌کند که این بازی را به صورت خانوادگی انجام دهند. از منظر روان شناسی بازی‌ها تاثیر بسیار زیادی در روان و تربیت افراد دارد. یکی از مزیت های قابل توجه آن گذراندن ساعاتی در کنار خانواده است. همچنین باعث تقویت قوه استدلال و بهبود خوش خلقی و اعتماد به نفس در اعضای خانواده می‌شود.
بازی جوکر، تمرین خوبی است که افراد بتوانند در این بازی به نقاط ضعف و قوت خود بپردازند و روی شیوه بروز هیجانات خود تمرکز بیشتری داشته باشند. بعد از دیدن این برنامه و انجام این بازی، باید سعی کنیم یاد بگیریم در کنار رسیدن به لحظات خوش در زندگی، بدانیم غرایز مسری هستند و در بقیه افراد خانواده اثرگذار؛ پس تشویق کنیم یکدیگر را به خندیدن زیرا نه تنها رابطه‌ها را اثربخش‌تر بلکه حال اعضای خانواده را هم بهتر می‌کند.
