به گزارش وقت صبح؛ این کرم در آب‌های کم‌عمق استوایی در سراسر جهان یافت می‌شود و از ماهی‌ها و سایر بی‌مهرگان تغذیه می‌کند. نام علمی این کرم (Eunice aphroditois) به آفرودیت، الهه یونانی عشق و زیبایی اشاره دارد. این مهاجم شنی یک کرم دریایی خیره‌کننده و درخشان و در عین حال یک شکارچی ترسناک است.
این کرم بدن دراز خود را در طول روز در کف دریا دفن می‌کند و با شاخک‌های بیرون‌زده‌اش منتظر می‌ماند تا طعمه‌های سر به هوایش را به سمت آرواره‌های جمع شونده‌اش بکشاند.
آرواره‌های این کرم دارای دو جفت صفحه دندانه‌دار هستند که مانند قیچی عمل می‌کنند و می‌توانند ماهی را از وسط دو نیم کنند. دید این مهاجمان شنی یا کم است یا اصلاً بینایی ندارند، اما پنج آنتن آن‌ها از گیرنده‌های نوری و شیمیایی استفاده می‌کنند تا طعمه نزدیک را حس کنند و قبل از اینکه با وعده غذایی خود به لانه برگردند به آن حمله کنند.
این مهاجم شب‌هنگام جسورتر است و تا حدی از لانه خود بیرون می‌آید تا طعمه‌ی در حال عبور را شکار کند.
این مهاجم شنی ممکن است برای تحت کنترل درآوردن یا کشتن طعمه خود از سم استفاده کند. این سم به مهاجم شنی اجازه می‌دهد حیوانات بزرگتر از خودش را شکار و هضم کند.
ماهی‌ها همیشه بدون جنگیدن تسلیم نمی‌شوند. آن‌ها به مهاجم شنی حمله می‌کنند و فواره‌های آب را به سمت کرم نشانه می‌گیرند تا زمانی که کرم به داخل لانه خود برود و ماهیان بتوانند با خیال راحت به جستجوی غذا بپردازند.
مهاجمان شنی در صورت احساس خطر، می‌توانند تکه‌تکه شوند و از قسمت‌های خرد شده دوباره رشد کنند
نکتۀ عجیب دیگر در مورد کرم شنی این است که اگر در معرض خطر قرار گیرد ممکن است خودش را تکه‌تکه کند؛ برخی از این تکه‌ها زنده می‌مانند و شروع به رشد مجدد می‌کنند.
این شکارچی عجیب می‌تواند به طول‌های باورنکردنی برسد. یک مهاجم شنی بالغ که سال ۲۰۰۹ داخل شناور یک قایق در ژاپن پنهان شده بود، تقریباً ۳ متر طول داشت.
این تصور که مهاجم شنی مغز ندارد، تصور اشتباهی است.
مهاجم شنی مغز دارد اما مغز او با مغز انسان بسیار متفاوت است. آن‌ها دارای یک گانگلیون مغزی هستند، یعنی خوشه‌ای از سلول‌ها داخل سیستم عصبی خودکار.
منبع: فرادید
