به گزارش وقت صبح، به نقل از ساعدنیوز، این سفر در سال ۱۳۸۷ و صورت پذیرفت و جلال طالبانی رییس جمهور وقت عراق از رییس وقت تشخیص مصلحت نظام ایران استقبال کرد.
خاطره سفر از زبان هاشمی رفسنجانی
پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی دوازدهم اسفند ۱۳۸۷ نوشت:
ساعت ۶:۳۰ صبح با حسن استفاده از خلوت صبحگاهی خیلی زود اول به اداره و پس از جمع‌آوری وسایل، به فرودگاه مهرآباد رسیدیم.
در بدو ورود به پاویون جمهوری عده‌ای از خبرنگاران صداوسیما، روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها به ما پیوستند و در سالن تشریفات هم عده‌ای از مسؤولین فعلی، سابق و اسبق را دیدیم که هر لحظه بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شد.
عقربه‌های ساعت با همه کندی‌هایشان به ۸:۴۵ رسیدند که امر به سوار شدن بر هواپیما صادر شد.
دکتر محسن رضایی، آیت‌الله موحدی کرمانی، سفیرعراق در جمهوری اسلامی ایران، مهندس بیژن زنگنه، ماموستا اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین مسیح مهاجرانی، آقای مظفر، حجت‌الاسلام فلاحیان و دیگران به تدریج می‌آمدند.
لحظاتی گذشت و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هم وارد سالن تشریفات شدند و پس از احوالپرسی ایستاده با مسؤولانی که با دیدنش از جای برخاستند، همه به سوی درب خروج راهنمایی شدند.
ساعت ۹:۰۴ بود که هواپیما روی باند حرکت کرد و پس از لحظاتی با رخصت به زبان لاتین خلبان از برج مراقبت به پرواز درآمد و تهران با همه ابر شهری‌اش زیرپا قرار گرفت.
از سفرهای دور و دراز ذهنی همراهان در طول یک ساعت و نیم پرواز می‌گذرم که مطمئناً به روزهای جنگ، شهیدان و امام عزیز فکر می‌کردند.
به برنامه‌های سفری که به خاطر مسائل امنیتی نمی‌دانیم چیست، به کربلا، نجف، سامرا، کاظمین و به هر چه که فکر کنید، فکر می‌کردم.
به آسمان بغداد رسیدیم که خلبان نویدش را داده بود. هواپیما که نشست، از دریچه کوچک، انبوه ماشین‌ها و عده‌ای آدم‌ها را دیدم که پای پله ایستاده بودند.
حس کنجکاوی مرا برآن داشت تا تمهیدات عراقی‌ها را برای استقبال از فرمانده ۸ سال دفاع مقدس ببینم. گروهی از نظامیان و چند تن از دیپلمات‌ها را دیدیم که بعدها فهمیدیم در رأس نظامیان فرمانده تأمین امنیت و در رأس دیپلمات‌ها، وزیر همراه هستند.
استقبال در فرودگاه بغداد
از هواپیما پیاده شدیم و خیلی سریع سوار ماشین‌ها شدیم و در میان تدابیر امنیتی از فرودگاه گذشتیم و به شهر جنگ‌زده بغداد وسپس به منطقه جادریه و الخضرا رسیدیم که واقعاً اسم با مسمّائی است.
چون سرسبزی منطقه در آب و هوای بیابانی بغداد کاملاً مشهود بود. پس از استراحتی کوتاه برای مراسم رسمی استقبال به کاخ ریاست جمهوری یا «قصر السلام»، مربوط به عدی، پسر صدام رفتیم که با چند گنبد زرد رنگ مزیّن شده بود.
رئیس جمهور و مسئولان عراقی آمده بودند که به میهمان خویش خیرمقدم بگویند. چهار گروه نظامی با چهار لباس متفاوت در حالی که وسایل مارش نظامی‌در دست داشتند، آهنگ دلنواز سرود جمهوری اسلامی ایران را نواختند.
اهتزاز پرچم سه رنگ ایران بر فراز سر نظامیان عراقی، بسیار غرورانگیز بود و زیباتر اینکه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از آنان سان دیدند.
به یاد قرآن افتادم که در آیات متعدد وعده پیروزی به صابرین داده است و چه نصرتی از این بهتر که فرمانده دفاع مقدس ایران، در کاخی که شاید فرمان حمله‌ها از آن صادر می‌شد، از سربازان عراقی سان می‌دیدند.
پس از مراسم استقبال، اولین مذاکره با مسئولین عراقی بلافاصله انجام شد که آقای جلال طالبانی در آن دیدار با استقبال از سفر آیت‌الله هاشمی رفسنجانی آن را نقطه جهش روابط دو کشور در شرایط جدید دانست و بر تداوم آن تأکید کرد.
