به گزارش وقت صبح به نقل از مهر؛ جلیل سامان کارگردان «زیرخاکی» همزمان با آغاز تولید فصل سوم این مجموعه، با انتشار متنی نسبت به مباحث مطرح شده درباره توقف ۱۵ سریال در صداوسیما واکنش نشان داد.
طی چند روز اخیر رسانه‌ها خبر از توقف ۱۵ سریال توسط پیمان جبلی رییس صداوسیما را مطرح کردند و عنوان شد که بخشی از این رویکرد به دلیل اعمال تغییر و تحولاتی در حوزه سریال سازی تلویزیون است.
بیشتر بخوانید: رکورد شگفت انگیز “قورباغه”؛۴۰ میلیون دقیقه تماشا در ۴۸ساعت!
مدتی پس از آنکه روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی بحث تغییرات گسترده در فرآیند سریال‌سازی تلویزیون و نظارت مستقیم شخص رئیس سازمان در این حوزه را مطرح کرد، روزنامه «هفت صبح» طی گزارشی از سریال‌های توقیف شده برخی شبکه‌ها که در کنداکتور مناسبتی ماه رمضان و نوروز هم بودند یاد کرد که کارگردانانی مثل محمدمهدی عسگرپور و بهرنگ توفیقی را هم شامل می‌شد.
سپس برخی دیگر از رسانه‌ها طی گزارش‌هایی به رویکردهای جدید و حتی تغییرات در ساختار سریال سازی و تمرکز در یک مرکز مثل سیمافیلم پرداختند. با این حال این گزارش‌ها واکنش رسمی از طرف نهادها و مراکز زیرمجموعه سازمان صداوسیما به همراه نداشت تا اینکه خبر رسید سریال «زیرخاکی ۳» که برای نوروز ۱۴۰۱ ساخته می‌شود و گفته شد این اولین سریال از میان این ۱۵ اثر است که همچنان می‌تواند به کار خود ادامه دهد.
پیگیری‌های مهر از مراجع رسمی نیز نسبت به دلیل توقف این سریال‌ها در حال حاضر به جایی نرسیده است و مدیران تلویزیون همچنان در این زمینه سکوت اختیار کرده‌اند.
اعتراض کارگردان زیرخاکی
حالا امروز صبح ۱۲ آبان ماه جلیل سامان طی یادداشتی که در صفحه شخصی خود در اینستاگرام قرار داده هم واکنشی رسمی به توقف این ۱۵ سریال نشان داده و هم گلایه‌هایی را مطرح کرده است.
سامان در این یادداشت نوشته است: «کاش زیر خاکی را هم تعطیل می‌کردید تا باهم بنشینیم فکری به حال امروز و فردای تلویزیون بکنیم شما از «زیرخاکی» چه توقعی دارید می‌خواهید با آن قدس را آزاد کنید؟ با این کار برای ما هم حاشیه به وجود می‌آوردید و بسان نور چشمی تلویزیون آن را هم از چشم مردم می‌اندازید! توقف تولید ۱۵ سریال عملاً فروپاشی تلویزیون است مثل اینکه برای رفع مشکل آلودگی هوا فرمایش شود که نفس نکشید تا هوا پاک شود چرخ را قبلاً اختراع کرده‌اند برای هر مشکل فنی و محتوایی دستورالعملی عملی وجود دارد.
تغییرات باید به تدریج و در یک بستر معقول و منطقی اتفاق بیفتند نه با هیجان و رویاهای دست نیافتنی. با نیروی انسانی باقی مانده و ساختار فعلی تلویزیون تحول مثبتی رخ نخواهد داد مگر آنکه با رفع اشکال‌های ساختاری و مدیریتی هنرمند با تلویزیون آشتی کنند.»
