به گزارش وقت صبح به نقل از alarabiya، بیش از دویست هزار سال پیش یک شهابسنگ به اندازه نصف زمین فوتبال با سرعت 4000 کیلومتر در ساعت به جایی که اکنون استان گاوتِنگ آفریقای جنوبی است برخورد کرد و با قدرت 100 بمب اتمی منفجر شد، که به ایجاد حفره شهابسنگی یک کیلومتری «تسواینگ» انجامید که اکنون سالهاست به دریاچه تبدیل شده است.
بر اساس مدلسازی زمینشناسان، پس از برخورد شهابسنگ به زمین، علاوه بر خود شهاب تمام اشکال زندگی و سنگها تا سه کیلومتری نابود شدند.
مساحت گستردهتر اطراف نقطه برخورد تا 1000 کیلومتر مربع کاملا صاف شد. باد انفجاری عظیم با سرعت 1000 کیلومتر در ساعت نیز تخریب را گسترش داد.
در ابتدا تصور عمومی این بود که تسواینگ دهانه آشتفشانی است، اما دانشمندان در سال 1989 کف گودال را سوراخ کردند و مته حفاری در عمق 200 متری به گرانیت جامد برخورد کرد.
تجزیه و تحلیل دانههای کوارتز نشان داد که مخروطهای خُردشده و قطعات شیشهای بلورشده بقایای بر جای مانده از برخورد یک جرم فضایی هستند.
تسواینگ در زبان محلی تسوانایی به معنای «نمکزار» است. ظاهرا اولین انسانهای دوران عصر سنگ میانه که حدود 150000 تا 30000 سال به این منطقه آمدند، از دهانه تسواینگ نمک جمع کردند.
موج بعدی بازدیدکنندگان در اواخر عصر آهن آفریقا حدود 800 سال پیش به این منطقه آمدند. آثار آنها مانند گلدانهای سفالی تزئینشده در کف گودال تسواینگ یافت شده است.
این مردمان نیز مانند مردمان دوران عصر سنگ به منظور جمعآوری نمک برای تجارت و به عنوان طعمدهنده مواد غذایی از این دهانه استفاده کردند.
گودال تسواینگ یکی از 170 دهانههای ایجادشده در اثر برخورد اجرام فضایی با زمین و یکی از چهار گودال شناختهشده در آفریقای جنوبی است.
نکته ویژه درباره تسواینگ این است که یکی از ماندگارترین گودالهای شهابی در جهان است و آثار اولیه برخورد جرم فضایی با زمین هنوز در آن موجود است.
