به گزارش وقت صبح به نقل از ایسنا: پژوهشگران مرمت آثار تاریخی تایید کردند تابلوی منسوب به «پیکاسو» که در موزه ملی ایران نگهداری میشود، اصل نیست.
فتحالله نیازی ـ کارشناس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرهنگی ـ درباره اصالتسنجی این تابلوی نقاشی که به پابلو پیکاسو، نقاش اسپانیایی منسوب شده و در گنجینه موزه دوران اسلامی موزه ملی ایران نگهداری میشود، گفت: این پژوهش و اصالتسنجی توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی و با همکاری موزه ملی ایران انجام شده است که نتیجه آن در هفته پژوهش رسما اعلام شد.
در این پروژه با توجه به یک دادۀ مجهول با عنوان «یک اثر نقاشی منسوب به پابلو پیکاسو، نقاش معروف اسپانیایی» که در گنجینه موزه دوران اسلامی موزه ملی ایران نگهداری میشود، روشهای شناخت و اصالتسنجی آثار نقاشی انجام شد.
او این توضیح را اضافه کرد که این پژوهش به بررسی روشهای اصالتسنجی و چالشهای پیشروی این روشها و چگونگی شناخت آثار جعل و اصلی میپردازد و با توجه به فرضیه اثر منسوب به پیکاسو به معرفی این هنرمند مشهور و آثار و تکنیکهای هنری و بررسی آثار معروف او پرداخته شد تا شناخت بیشتری با بررسی دقیقتر اثر منسوب به او به دست آید.
اصالت سنجی تابلو
این پژوهشگر مرمت افزود: برای اصالتسنجی اثر مورد مطالعه، روشهای لازم از قبیل مستندنگاری و عکاسی پیشرفته و تحلیلهای میکروسکوپی و آزمایشهای دستگاهی انجام شد.
نتایج این آزمایشها و بررسی منجر به این شد که این تابلو یک چاپ دستگاهی روی کرباس در حدود ۵۰ سال پیش بوده است.
نیازی در پاسخ به این پرسش که تابلوی منسوب به پیکاسو در موزه ملی را یک اثر جعلی میتوان دانست، اظهار کرد: نمیتوان از عبارت جعلی استفاده کرد؛ جعل یعنی عینا تابلوی پیکاسو را از روی اثر با توجه به تکنیک و رنگهای به کار رفته و امضای نقاش جعل و اعلام کنید که این تابلو متعلق به پیکاسو بوده است.
او ادامه داد: در گذشته شرکت و کارخانهای در ایتالیا با مدیریت یک بانوی سیاستمدار و فرهنگی بود که آثار نقاشان و هنرمندان مشهور بهویژه از دوره رنسانس را روی کرباس چاپ میکرد، نقاشیهای پیکاسو هم جزوی از این آثار چاپی بود.
ما در ابتدا تصور میکردیم تابلوی منسوب به پیکاسو که در مخزن دوران اسلامی موزه ملی ایران نگهداری میشود، اصل باشد، اما پس از بررسی متوجه شدیم این تابلو، نمونه چاپ دیجیتال از همان شرکت ایتالیایی است که اواخر دوره پهلوی احتمالا از یک حراجی خریداری شده است.
