به گزارش وقت صبح به نقل از رکنا، وی گفت: هنگام وقوع جرم ۱۶سال داشته است. همین ادعا موجب شد تا حکم اعدام در دیوان عالی کشور بشکند و وی دیروز بار دیگر محاکمه شود.
سیزدهم مرداد ماه سال ۹۳ از خانه‌ای در خانی آباد سه کیلو و ۹۴۰ گرم شیشه و سه کیلوگرم مواد پیش ساز این مخدر صنعتی کشف. و دو برادر به نامهای داریوش و داوود بازداشت شدند.
داوود ۲۷ساله که صاحب خانه بود ادعا کرد از وجود مواد مخدر در خانه‌اش بی‌اطلاع بوده. و مواد مخدر احتمالا متعلق به برادر ۲۱ ساله‌اش داریوش است که با وی زندگی می‌کند.
به این ترتیب داریوش تحت بازجویی قرار گرفت. پسر جوان ادعا کرد مواد مخدر متعلق به دوستش بوده. و وی ندانسته بسته را به خانه آورده است و برادر بزرگش از ماجرا بی‌اطلاع بوده است.
دو برادر پای میز محاکمه ایستادند و قضات دادگاه داریوش را به اعدام و برادر بزرگش را به حبس ابد محکوم کردند.
حکم صادره در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی قرار داشت که داریوش نامهای به دادگاه ارسال و ادعای عجیبی مطرح کرد.
وی گفت متولد سال ۷۲ نیست و در سال ۷۷ متولد شده است.
اما خانواده‌اش شناسنامه برادر بزرگش را که در کودکی فوت شده به وی داده اند.
با طرح این ادعا حکم اعدام داریوش در دیوان عالی کشور شکست و پرونده برای تکمیل تحقیقات به دادسرا برگردانده شد.
تحقیقات
وقتی در تحقیق از مدرسه‌ای که داریوش در آن درس خوانده بود روشن شد. اگر ادعای این متهم مبنی بر تاریخ تولدش در سال ۷۷ صحیح باشد وی در دو سالگی روانه مدرسه شده و این امری ناممکن است.
این متهم دیروز در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران به دفاع پرداخت.
در این جلسه داریوش گفت: قسم می‌خورم که متولد سال ۷۷ هستم و هنگام دستگیری ۱۶سال داشتم.
اشتباه پدر و مادرم در هنگام انتقال شناسنامه برادر بزرگم به من موجب شد تا همه فکر کنند من ۲۱ساله بوده ام.
من در یک قصابی کار می‌کردم وزندگی شرافتمندانه‌ای داشتم. وقتی به زندان افتادم همسر عقد کرده‌ام طلاق گرفت و رفت.
حالا هم اگر بار دیگر برایم حکم اعدام صادر شود در زندان خودکشی می‌کنم.
در پایان این جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده رای صادر کند.
