به گزارش وقت صبح به نقل از رکنا، ساعت از نیمه شب چهارشنبه، ۳ آذر ماه گذشته بود که در تماس با پدر و آرمان به آنها اطلاع دادند که ساعتی بعد آرمان پای چوبه دار خواهد رفت.
نیمه شب گذشته، خانواده‌های آرمان و غزاله قبل از اجرای حکم قصاص در زندان رجایی شهر کرج حاضر شدند. آرمان عبدالعالی نام یک متهم به قتل است. او از سال ۹۲ به اتهام قتل دختر مورد علاقه خود راهی زندان شد. آرمان با رای دادگاه به قصاص محکوم شد.
او چند بار تا پای چوبه دار رفت. سرنوشت نهایی پرونده آرمان صبح امروز با عدم رضایت خانواده غزاله و به دار آویخته شدن در زندان شهید رجایی پایان یافت.
بیشتر بخوانید: فوری؛ اجرای حکم آرمان همه را شوکه کرد!
حکم قصاص آرمان اجرا شد و پرونده ای که در آن افراد زیادی برای نجات جان یک متهم تلاش کردند بسته شد.به این ترتیب تلاش این افراد بی نتیجه ماند چرا که اولیای دم با اصرار بر اجرای حکم صبح امروز آرمان به دار مجازات آویخته شد.
آخرین دیدار پدر و مادر آرمان
ساعت از نیمه شب چهارشنبه، ۳ آذر ماه گذشته بود که در تماس با پدر و آرمان به آنها اطلاع دادند که ساعتی بعد آرمان پای چوبه دار خواهد رفت.خانواده آرمان و غزاله پشت در زندان رجایی رفتند و هر دو خانواده تردید داشتند که این حکم اجرا خواهد شد یا نه.بالاخره ها تردید ها به یقین تبدیل شد و تشریفات قانونی برای اجرای حکم آغاز شد.آرمان از قرنطینه پیش از اجرای حکم به بند بازگشته بود.او پیش از این ۵ بار به سوییت انفرادی منتقل شده و با تعویق حکم به بند برگشته بود.همین کافی بود که گمان داشته باشد این چهارشنبه زمان اجرای حکم او نیست و مثل بارهای قبل به او مهلتی داده شده باشد.اما ساعت ۱۱ شب در حالی که آرمان در بند زندان بود،او را برای اجرا حکم از بند خارج کردند.
پدر آرمان در مور آخرین ملاقات با فرزندش به رکنا گفت:«قرار نبود آرمان این هفته پای چوبه دار برود.نیمه شب در حالی پای چوبه رفتیم که از قبل ملاقات آخر با پسرمان نداشتیم.قبل از اجرای حکم،اولیای دم را دیدیم و من و همسرم بار دیگر به پای آنها افتادیم و التماس کردیم که آرمان را ببخشند که فایده ای نداشت.»
آخرین خواسته آرمان چه بود؟
پدر آرمان که تنها چند ساعتی است جسد فرزند خود را تحویل گرفته،به حدی بیقرار و سوگوار است که به سختی سخن می گوید:«آرمان برادرش را ندیده بود.شنیدم که قبل از اجرای حکم گفته بود اجازه بدهید برادرم را ببینم.که این خواسته اش انجام نشد.»
او با ضجه و التماس می گوید:«پسرم تا آخرین لحظه زندگی اش درس خواند.به مردم بگویید او چقدر دلش می خواست به همنوعان خود کمک کند.چقدر امیدوار بود ولی آرمان دیگر برنمی گردد.»
او در ادامه با گلایه از روند رسیدگی به پرونده به رکنا گفت:«چندین شاهد معرفی کرده بودیم.چرا شاهدها را مورد تحقیق قرار ندادند؟»
