چرا این سیگار مشهور ایرانی «اشنو ویژه» نام گرفت؟!

به گزارش وقت صبح ، سال‌ها قبل مهمترین محصولات کشاورزی در منطقه اشنویه «توتون» بود.

توتون اشنویه بسیار مرغوب و در زمینهای کم آب نیز کشت می‌شد.

افراد خاصی که دارای تجربه در جمع آوری دانه‌های بذر توتون بودند آن را خشک و پس از بوجار تا ماه دوم سال بعد نگهداری میکردند.

در اواخر اردیبهشت ماه در قطعه‌های کوچک دو متر در دو متر که «دراو» نام داشت بذرپاشی انجام می‌شد و روی آن را با شاخه‌های گیاهان خشک و یا جارو می‌پوشاندند و آبیاری آن با آب‌پاش انجام می‌گرفت.

جوانه‌ها بصورت سه برگی در می‌آمدند و شاخه‌های خشک را بر می‌داشتند و آبیاری آن بصورت سیر آبی با جوی انجام می‌گرفت. سپس توسط کشاورزان خریداری و جوانه‌ها به زمین اصلی منتقل می‌گردید.

بعد از سه ماه آبیاری و نگهداری که توتون‌ها به حدود ۴۰ الی۷۰ سانتی متر قد می‌کشیدند، برگهای آن را چیده و بعد از دسته‌بندی به صورت دسته‌های ۶ الی ۱۰ برگی آن را از سقف در سالنهای خاصی به نام «تالوار» آویزان می‌کردند که مخصوص خشک کردن برگهای توتون بود.

سپس برگهای توتون را بر روی هم انبار می‌کردند تا بفروش برسانند و تجار روس با همکاری تجار تبریز توتون‌ها را خریده و به روسیه می‌بردند.

علامه قاضی خضری در خاطرات خود نقل میکند: در سال ۱۳۱۴ کسی برای خرید توتون به اشنویه نیامد و مردم دچار مشکل شدند. من و حاجی حسین محمودزاده به تبریز رفتیم و از تاجر روس خواستیم تا برای خرید توتون به اشنویه بیاید.

خوشبختانه او قبول کرد و همراه ما به اشنویه امد و محصولات مردم را خرید. توتون اشنویه بسیار مرغوب و بذر آن از ترکیه وارد شده بود.

ساخت سیگار اشنو

در سال ۱۳۱۶ پس از تاسیس اولین کارخانه سیگارسازی در ایران، خرید و فروش وحمل ونقل توتون در کشور به غیر از موسسه انحصار دخانیات ممنوع گردید و تمامی توتون‌ها می‌بایست تحویل دخانیات می‌شد.

اداره دخانیات اشنویه از اولین اداراتی است که در شهر اشنویه تاسیس شد.

این اداره وظیفه داشت توتون‌های کشاورزان را خریداری و به شمال حمل کند تا به سیگار تبدیل شود. این سیگار در بسته‌بندی ۲۰ نخ و به نام «سیگار اشنو ویژه» وارد بازار می‌شد.

اشنو ویژه در چند مدل در ایران تولید گردید که به برندی معروف در صنعت سیگار تبدیل شد. معروف‌ترین آن «اشنو پارس» بود که در روزنامه‌ها تبلیغات می‌شده است.

امروزه در اشنویه نیز در حد بسیار کم توتون کشت و برداشت می‌گردد. البته توتون جزو کشت دوم و در زمینهایی که آب داشته باشد قابل کشت بود.

منبع: شرکت دخانیات ایران