به گزارش وقت صبح به نقل از شرق؛ تعدادی از بنرهای پخش‌شده در سطح شهر چندان نشانی از همبستگی یا همدلی نداشت. آنهایی که این بنرها را تهیه کرده‌اند، به طرز آگاهانه‌ای حواس‌شان بوده که در به تصویر کشیدن ۱۱ بازیکن تیم ملی، خبری از شماره ۸ یا ۱۰ نباشد!
شهرداری در پویشی به اسم «همه، هوادار ایران» به منظور تقویت شور و نشاط اجتماعی، همدلی و همبستگی ملی و حمایت از تیم ملی فوتبال، در مراسمی روی پل عابر میان بوستان آب و آتش و طالقانی در اراضی عباس‌آباد برنامه‌ای اجرا کرد. و سپس بنرهای متعددی را در سطح شهر به تصویر کشید، به این امید که این موضوع موجب همدلی با تیم ملی شده و از طرفی فضا اندکی به سمت جام جهانی تغییر کند.
شاید نیت شهرداری در این زمینه مثبت باشد؛ ولی نوع اجرای این نهاد در این پویش به گونه‌ای رقم خورده که همین بنرها هم تبدیل به دغدغه‌ای جدید شده است.
طراحان بنر شهرداری قید استفاده از شماره ۸ و ۱۰ را زدند
تعدادی از بنرهای پخش‌شده در سطح شهر چندان نشانی از همبستگی یا همدلی نداشت. آنهایی که این بنرها را تهیه کرده‌اند، به طرز آگاهانه‌ای حواس‌شان بوده که در به تصویر کشیدن ۱۱ بازیکن تیم ملی، خبری از شماره ۸ یا ۱۰ نباشد! در عوض در بنر مذکور، به جای استفاده از دو شماره ۸ و ۱۰، ترجیح داده شده تا دو بار از شماره‌های ۵ و ۶ استفاده شود.
بعید است چنین موردی حاصل یک اتفاق باشد؛ چون بر کسی پوشیده نیست که این دو شماره متعلق به دو اسطوره فوتبال ایران است.
علی دایی، سال‌ها با شماره ۱۰ تیم ملی، برای ایران افتخارآفرینی کرد و همین حالا، هنوز هم بین‌المللی‌ترین چهره تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود.
شماره ۸ هم که سال‌ها بر تن علی کریمی بود. هافبک خلاق و دریبل‌زن تیم ملی آن‌قدر با این پیراهن درخشید که عنوان مرد سال فوتبال آسیا را هم به دست آورد.
با این حال، طراحان بنر شهرداری برای پرهیز از یادآوری نام علی دایی و علی کریمی قید استفاده از شماره۸ و ۱۰ را زده‌اند.
پیراهنی که سال ها پیش بر تن علی دایی و علی کریمی رفته بود
این دو چهره فوتبال ایران در اتفاقات اخیر تبدیل به چهره‌های معترض شده‌اند. از طرفی، تعدادی از مسئولان حتی از علی کریمی به‌عنوان لیدر اتفاقات اخیر یاد می‌کنند. علی دایی هم که بعد از ماجرای مرگ دانش‌آموز اردبیلی بیش از قبل از سوی مسئولان مورد نقد قرار گرفته است.
با وجود چنین اختلاف‌نظرهایی ولی وقتی صحبت از پویش همدلی و انسجام می‌شود و بعد نهادی مثل شهرداری آگاهانه قید استفاده از شماره‌های خاص را می‌زند، مشخص است که نباید با وجود داشتن نیت مثبت این نهاد، چندان انتظار بازتاب مثبتی از این ماجرا داشت.
اصولا این دو شماره سال‌ها پیش بر تن علی دایی و علی کریمی رفته و بعد از این دو بازیکن، ستاره‌های دیگری به تیم ملی آمده و این پیراهن را به تن کرده‌اند.
شماره ۱۰ تیم ملی ایران چندین سال است به تن کریم انصاری‌فرد، دیگر مهاجم تیم ملی ایران است. مرتضی پورعلی‌گنجی هم که با حضورش در تیم ملی ایران شماره ۸ را به تن می‌کند.
حال، مسئله اینجاست که اگر شهرداری و طراحان بنر این نهاد، از دو شماره ۸ و ۱۰ استفاده می‌کردند، با توجه به اینکه این شماره‌ها در جام پیش‌رو به تن دو ستاره دیگر تیم ملی است، آیا با عملکردشان با پویشی که به راه انداخته بودند، همخوانی بیشتری نداشت؟
