قهرمانی اخیر تیم ملی فوتبال زنان ایران در تورنمنت سهجانبه هند و پیروزی قاطع برابر تیمهای میزبان و نپال بار دیگر توانایی و انگیزه ملیپوشان را به نمایش گذاشت. تیم ایران با دو برد ارزشمند ۲ بر صفر مقابل هند و ۳ بر صفر مقابل نپال با اقتدار عنوان نخست این تورنمنت را از آن خود کرد و نشان داد با وجود محدودیتها میتواند نمایشی امیدبخش ارائه دهد.
با این حال کارشناسان معتقدند که این نتایج مثبت نباید واقعیت فاصله ساختاری و امکاناتی ایران با قدرتهای فوتبال زنان آسیا را پنهان کند. استرالیا یکی از حریفان ایران در جام ملتهای آسیا در همین مقطع با تیم ملی انگلیس ـ قهرمان اروپا ـ دیدار تدارکاتی برگزار کرده است؛ دیداری که نشاندهنده سطح بالای آمادهسازی و برنامهریزی بلندمدت این کشورهاست. در مقابل تیم ملی ایران با کمبود حریفان تدارکاتی قدرتمند امکانات مناسب پروازی و اردوهای باکیفیت روبهرو است؛ شرایطی که نشاندهنده شکاف عمیق حمایتی میان فوتبال زنان ایران و رقبای آسیایی و جهانی است.
با وجود این نابرابریها شاگردان مرضیه جعفری توانستهاند با اتکا به تاکتیکهای هوشمندانه و تغییر روند بازی در نیمه دوم دیدارها نتایج خوبی کسب کنند. تصمیمات سرمربی تیم ملی در این دیدارها بهویژه مدیریت زمان تعویضها و بهرهبرداری از نقاط ضعف حریف نقش مهمی در پیروزیهای اخیر داشته است. این عملکرد نشان میدهد تیم ملی با وجود محدودیتها از ظرفیت فنی قابل توجهی برخوردار است.
اما کارشناسان تأکید دارند که تکیه صرف بر نبوغ فردی بازیکنان و تصمیمات فنی کادر مربیگری نمیتواند جای خالی حمایت ساختاری را پر کند. برای رقابت مؤثر در سطح قاره و جهان فوتبال زنان ایران نیازمند سرمایهگذاری هدفمند برگزاری دیدارهای تدارکاتی با تیمهای قدرتمند و ایجاد زیرساختهای حرفهای است.
تجربه کشورهای موفق نشان میدهد مسیر پیشرفت از دل برنامهریزی بلندمدت و حمایت پایدار میگذرد. تیم ملی فوتبال زنان ایران استعداد و پتانسیل لازم را دارد اما برای تبدیل شدن به یک قدرت واقعی در آسیا و جهان به توجه و سرمایهگذاری جدی نیازمند است؛ توجهی که میتواند سرنوشت این تیم را متحول کند.
