به گزارش وقت صبح به نقل از همشهری آنلاین، بسیاری معتقدند چلوکباب غذای ملی ویژه تهرانیها است. بعضیها رواج آن را به ناصرالدین شاه نسبت میدهند. البته در بعضی از اسناد سابقه آن به دوره صفویان هم میرسد.
یک سیاح اروپایی که مدتی در دوره شاه عباس راهی اصفهان شده بود، به خوردن برنج پخته نپخته با گوشت گوسفند در میان ایرانیها اشاره میکند.
او در خاطراتش نوشته است: «ایرانیان با انگشتان خود گوشت را پاره میکنند و کمتر دیده شده که از کارد استفاده کنند.»
جهانگرد دیگری هم که دوره آقامحمدخان قاجار به ایران سفر کرده به طبخ کبابهایی از گوشت بره و مرغ سفید و گوسفند در برنامه غذایی ایرانیها اشاره میکند.
ورود بانوان به چلو کبابی ممنوع
در سالهای اولیه راهاندازی کبابخوری یا همان چلو کبابیها بانوان اجازه خرید و حضور در چلو کبابیها را نداشتند.
با توجه به فرهنگ و فضای مرد سالارانه دوره قاجار در غذافروشیها هیچجایی برای بانوان در نظر گرفته نمیشد و این ماجرا فرقی نمیکرد در چلو کبابی یا دیزیسرا و… باشد.
به همین دلیل خانمها نمیتوانستند در چلو کبابیها حضور داشته باشند یا حتی غذایی برای بیرون بر بگیرند.
زنها فقط زمانی میتوانستند چلو کباب بخورند که مرد خانه آن را در ظرفی خریده و به خانه ببرد یا اینکه سفارش آن را به شاگرد چلو کبابی بدهند تا شاگردش به خانه بفرستد.
