جدول لیگ برتر ایران حداقل در قسمت بالایی، تقریبا نهایی شده و به ترتیب تیم‌های تراکتور، سپاهان، پرسپولیس و فولاد چهار رده نخست را از آن خود کرده‌اند. در این بین حضور سه تیم بالایی قابل پیش‌بینی بود، اما فولاد با هدایت یحیی گل‌محمدی، به خوبی توانست موقعیت جدیدی را برای خود تعریف و از پایین جدول، به سوی مدعیان بیاید و سری بین سر‌ها پیدا کند. نکته جالب در مورد فولاد اینکه آنها در بازی معوقه مقابل تراکتور شانس این را داشتند که با کسب پیروزی با پرسپولیس هم‌امتیاز شوند و احتمال کسب سهمیه آسیایی را نیز برای خود قائل شوند. البته فارغ از سهمیه آسیا، این جایگاه یک عملکرد کنایه‌آمیز از سوی یحیی خطاب به رضا درویش و هواداران منتقد پرسپولیس بود که فصل گذشته با جدایی او خیلی سریع کنار آمدند.
البته فولاد در دیدار برابر تراکتور و به خصوص نیمه دوم نشان داد که با عیار‌های یک تیم آسیایی و قابل رقابت با پرسپولیس، سپاهان و تراکتور فاصله جدی دارد و برای ورود به کورس، باید چند پنجره نقل و انتقالات دیگر را با پالایش بازیکنان و اضافه کردن نفرات جوان پرانرژی و البته بازیکنان باتجربه سپری کند تا شاید شرایط برایش به سمت دیگری برود. یحیی در این مدت حمید مطهری را نیز همراه خود داشته و از تجارب و دانش و مهارت او در کنارش استفاده کرده و همچنین محمد عسگری به عنوان یک آنالیزور تراز در کادرفنی همراهش بوده است. آنها که حالا تبدیل به یک تیم قدیمی و به قول معروف گنگ خفن شده‌اند، کار خود برای فصل آینده را از همین حالا استارت خواهند زد و به خصوص در بحث نقل و انتقالات، فعالیت خاصی را خواهند داشت. گل‌محمدی که در این سال‌ها به قهرمانی با پرسپولیس عادت کرده بود و تنها یک فصل را با نایب قهرمانی گذراند، حالا در حال ساخت تیمی نظیر ذوب آهن لیگ چهاردهم و نفت تهران لیگ سیزدهم است که می‌تواند یک قطب جدید در فوتبال ایران لقب بگیرد، تیمی سرسخت، تاکتیکی و البته دوست‌داشتنی که مدل فولادی‌اش از ثروت شرکتی صنعتی و سرمربی باتجربه‌تر هم بهره خواهد برد.
او در شرایطی سهمیه آسیایی را از دست داد که سال ۲۰۲۰ با پرسپولیس تا فینال هم پیش رفت و حالا باید برنامه خود را برای فصل ۲۰۲۶-۲۷ بریزد، جایی که حضورش در سطح یک یا دو، جذابیت خاصی به سهمیه نمایندگان ایران در این رقابت‌ها خواهد بخشید.
منبع: ورزش سه
