دقایقی پس از ساعت ۱۲ ظهر در تهران نو مردم سه تانک را از سربازان گرفتند ولی چون موفق به استفاده از آن نبودند به دنبال افراد نیروی هوایی بودند تا آن ها را به این افراد تحویل دهند. حدود ۱۵۰ قبضه اسلحه نیز از افراد گارد گرفته شد که مردم با آنها در پشت سنگرهایی که در خیابان ها ایجاد کرده اند در کمین نشستند.
ساعت ۱۲ و ۳۰ دقیقه
چهار دستگاه تانک از لویزان عازم منطقه نبرد شد که یک دستگاه به وسیله مردم به آتش کشیده شد. ۲ دستگاه از خیابان ۲۷ متری خاتم دیوار پایگاه نیروی هوایی را خراب کرد و به داخل آن نفوذ کرد.
ساعت ۱۳
زندان قصر به تصرف کامل نیروهای انقلاب در آمد. انقلابیون از ساعت ده بامداد حمله همه جانبه و گسترده خود را برای تصرف زندان قصر که بزرگترین زندان ایران بود و هزاران انقلابی و مجاهد را به کام داشت و شاهد قتل فجیع گروهی از انقلابیون و فرزندان راستین خلق بود آغاز کرده بودند.
ساعت ۱۴
نیروهای انقلابی برای تصرف آرامگاه رضاشاه به طرف شهرری حرکت کردند. در مقابل آرامگاه نبرد خونینی بین انقلابیون و سربازان گارد در گرفت و عده زیاد کشته و مجروح شدند.
ساعت ۲۰
ناگهان شایع شد که افراد پادگان گارد واقع در فرح آباد به خانه های پرسنل نیروی هوایی حمله کرده اند. به دنبال شیوع این خبر در مدتی کمتر از نیم ساعت گاردهای انقلابی با اتومبیل و موتورسیکلت خود را به محل خانه های سازمانی پرسنل نیروی هوایی رساندند و محل را محاصره کردند.
تهران، در این روز چهره ای کاملا غیرعادی داشت. در پی حوادث شب قبل و ماجراهایی که در شرق تهران گذشته بود، در این روز هم تظاهرات گسترده ای در نقاط مختلف تهران صورت گرفت. شایعاتی که در مورد تیراندازی های شب قبل و کشته شدن افراد نیروی هوای از شب گذشته در بین مردم پیچیده شده بود، باعث شد این روز کاملا چهره غیر عادی به خود بگیرد.
«جو آلکس موریس» خبرنگار لوس‌آنجلس تایمز در فرح آباد ژاله مورد اصابت گلوله قرار گرفت. او با ۳۰ سال سابقه خبرنگاری بارها به ایران سفر کرده بود. در این روز هم هنگامی که برای تهیه عکس و خبر در خیابان‌های شرق تهران حضور یافته بود از ناحیه سینه مورد اصابت گلوله قرار گرفت. اهالی محل «جو آلکس موریس» را به یکی از خانه های فرح آباد ژاله بردند و یکی از پزشکان به مداوای اولیه او پرداخت. عده ای از مردم برای کمک رساندن به پرسنل نیروی هوایی که مورد حمله سربازان گارد قرار گرفته بودند با بیل و کلنگ برای خراب کردن دیوار پایگاه گرد آمدند. مرکز عمده نبرد در داخل پایگاه و مقابل در شمالی آن بود. صدای تیراندازی شدید به وسیله انواع سلاح های مختلف از داخل و بیرون پایگاه شنیده می شد.
ساعت۲۱
ناگهان صداهای مهیبی از غرب تهران به گوش رسید، قدرت صداها که به هر حال نشانه انفجار بود، تا شرقی ترین و شمالی ترین و جنوبی ترین محلات تهرات به گوش می رسید. بلافاصله تلفن های هشداردهنده مردم آغاز شد. عده ای می گفتند که با واحدهای زرهی به تهران حمله کرده اند. بعضی ها شایعه کرده بودند که تهران بمباران شده است. اما به هر حال وحشت حاکم بود. سرانجام وقتی از تلویزیون اعلام شد که این سروصداها ناشی از آتش سوزی و انفجار انبار مهمان پادگان جی است، شایعات و حدسیات رنگارنگ مردم فروکش کرد.
کاخ نخست وزیری در خیابان کاخ به تصرف مردان مسلح در آمد. بر سر در کاخ پارچه سفیدی نصب شد که روی آن نوشته شده بود: «بنام خدا. این مکان(نخست وزیری) در تاریخ ۲۲/۱۱/۵۷ بدون هیچگونه تخریبی تخلیه و تصرف شد.»
