خبرنگار استعفای رضا درویش پس از چهار سال مدیریت پرتنش در باشگاه پرسپولیس پایانی ناگهانی بر یکی از پرچالشترین دورانهای مدیریتی سرخپوشان بود. مدیری که با وجود فتح چند جام داخلی و تزریق منابع مالی قابلتوجه سرانجام در برابر حجم انتقادات نارضایتی هواداران و حواشی مدیریتی تاب نیاورد و از ادامه مسیر کنار رفت.
درویش در شرایطی از پرسپولیس جدا شد که تیم در برزخ تصمیمگیریهای کلان قرار دارد؛ نهتنها درباره آینده نیمکت و کادر فنی بلکه درباره مسیر کلی باشگاه در حوزههای مالی حقوقی و بازاریابی. در چنین فضایی انتخاب مدیرعامل جدید به موضوعی حساستر از همیشه تبدیل شده است و این انتخاب میتواند مسیر فصل جاری و حتی اعتبار آینده باشگاه را تعیین کند.
در میان نامهایی که به عنوان گزینههای احتمالی مطرح شدهاند جعفر سمیعی مدیرعامل پیشین پرسپولیس بیش از دیگران در صدر گمانهزنیها قرار دارد. سمیعی تجربه مدیریت در فضای پرچالش باشگاه را دارد و بسیاری از هواداران او را مدیری آرام آشنا به ساختار اداری و کمحاشیه میدانند. در کنار او علیاکبر طاهری مدیرعامل پیشین دیگر پرسپولیس نیز یکی از گزینههای بالقوهای است که سابقه موفقی در تعامل با بدنه تیم و جذب منابع مالی در دوران حضورش بر جای گذاشت.
با این حال برخی گمانهزنیها به گزینههایی خارج از دایره مدیران قدیمی اشاره دارند؛ چهرههایی از بدنه صنعتی و اقتصادی کشور که گفته میشود توانایی تزریق منابع مالی و ارتباطات مدیریتی در سطح کلان را دارند. در میان این نامها حتی از یکی از مدیران جوان و موفق باشگاههای صنعتی نیز یاد شده که ممکن است انتخابی غافلگیرکننده برای صندلی مدیریت سرخها باشد.
در این میان پیمان حدادی رئیس هیئتمدیره پرسپولیس تأکید کرده است که امور جاری باشگاه تا زمان معرفی مدیرعامل جدید بدون وقفه ادامه خواهد یافت و تمرکز مجموعه بر حفظ آرامش تیم است. اما در فضای پرالتهاب این روزها مشخص است که پرسپولیس بیش از هر چیز به «اعتماد» نیاز دارد؛ اعتمادی که در هفتههای اخیر میان هواداران و مدیریت باشگاه به شدت آسیب دیده است.
اکنون نگاهها به بانک شهر مالک باشگاه دوخته شده است تا ببیند چه تصمیمی برای بازسازی این اعتماد خواهد گرفت. هواداران خواهان انتخاب مدیری هستند که نهتنها توانایی اداره مالی باشگاه را داشته باشد بلکه بتواند با درک عمیق از روح تیم رابطهای متوازن میان مربیان بازیکنان و افکار عمومی برقرار کند.