تیرهای تیراندازان در جام جهانی هم به خطا رفت. در شرایطی که تیم ملی با شش نماینده در دو بخش تفنگ و تپانچه در جام جهانی چین شرکت کرده بود دست هیچ‌یک از ملی‌پوشان به مدال نرسید. اتفاقی که زنگ خطر را برای تیراندازی ایران به صدا درآورده و هشداری جدی برای رسیدگی به حال نزار این رشته است. در روز پایانی مسابقات جام جهانی امیرمحمد نکونام در تفنگ سه وضعیت توانست به فینال برسد اما در نهایت با رکورد ۴۰۷ در رده هفتم ایستاد و شانس مدال را از دست داد. شرمینه چهل‌امیرانی هم در تفنگ بادی با رکورد ۶۲۹.۷ بیست‌وسوم شد.
دیگر نمایندگان ایران هم عملکردی دور از انتظار داشتند؛ تیم میکس تپانچه ششم شد تیم میکس تفنگ به رتبه بیست‌وهشتم سقوط کرد جواد فروغی قهرمان المپیک توکیو بیستم شد و بقیه هم در نیمه‌های جدول ایستادند. این نتایج در شرایطی رقم خورد که تیراندازی ایران در دو دهه گذشته همواره یکی از رشته‌های مدال‌آور کاروان در بازی‌های آسیایی و رقابت‌های مختلف بوده است؛ رشته‌ای که همیشه لقب آچارفرانسه کاروان ایران را یدک می‌کشید اما حالا اصلاً حال و روز خوبی ندارد.
از مدال طلای تاریخی جواد فروغی در المپیک گرفته تا فینال‌های مکرر جهانی و آسیایی؛ تیراندازی همیشه امید بزرگی برای ایران بوده است. اما حالا نه‌تنها در رقابت‌های اخیر قهرمانی آسیا هیچ‌کدام از ملی‌پوشان به فینال نرسیدند بلکه در جام جهانی هم با ناکامی مطلق مسابقات را ترک کردند. فدراسیون و کادرفنی همواره از کمبود فشنگ و مهمات به‌عنوان بهانه اصلی یاد می‌کنند؛ مشکلی که سال‌هاست گریبانگیر تیراندازان ایرانی است. اما حقیقت این است که ایران همیشه با این محدودیت‌ها روبه‌رو بوده و در همان شرایط هم مدال‌های آسیایی و جهانی کسب کرده و بارها تا پای مدال المپیک رفته است. بنابراین نمی‌توان با این توجیه‌ها واقعیت تلخ افت فنی تیم ملی را پنهان کرد و باید پذیرفت که تیراندازی ایران اصلاً شبیه قبل نیست.
از سوی دیگر مسئولان ورزش ایران در آستانه بازی‌های آسیایی بر اعزام کاروانی کیفی تأکید دارند و با وضعیت فعلی بعید نیست تیراندازی اعزام نشود یا فقط به حضور تک‌ستاره‌هایی مثل هانیه رستمیان بسنده کنند. سناریویی که اگر محقق شود ضربه‌ای جدی به جایگاه تاریخی این رشته خواهد بود. تیراندازی ایران امروز بیشتر از هر زمان دیگری نیازمند بازنگری برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری تازه است.
حال رشته‌ای که روزی سبد کاروان ایران را از مدال پر می‌کرد اصلاً خوب نیست و اگر خون تازه‌ای به این رشته المپیکی وارد نشود حال آن روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شود که در نهایت دود این موضوع به چشم ورزش ایران خواهد رفت.
