ویدئو/ پشیمانی خانم تهرانی از دوبله پارک کردن در دهه پنجاه!
یک گزارش تلویزیونی در اواسط دهه ۵۰ و مصاحبه با خانمی که ماشینش را دوبله پارک کرده، مشاهده کنید.
به گزارش وقت صبح ، کاربران نسبت به خلوتی تهران در آن زمان اظهار دلتنگی کردند.
منبع: خبر فوری
طرح حرکت یک روز در میان اتومبیل‌ها در دهه پنجاه!
فارس: آیین‌نامه‌ای که مجلس شورای ملی درباره آلودگی هوا در سال ۱۳۵۴ شمسی تصویب کرد درباره این‌جور مسائل بود:
«معرفی انواع سوخت‌های مجاز و شرایط و ضوابط مصرف آن، استانداردسازی کارخانجات و کارگاه‌ها، انتقال برخی از کارخانه‌ها به نقاط دیگر. رعایت استانداردها توسط تولیدکنندگان وسایل نقلیه موتوری و صدور گواهینامه استانداردهای آلودگی هوا برای وسایل نقلیه موتوری».
اما از دی ماه سال ۱۳۵۶ بود که ماجرا داغ شد؛ اداره هواشناسی تهران با آغاز فصل سرما چندبار درباره آلودگی هوا هشدار داده بود.
و بالاخره اوایل دی رئیس اداره هواشناسی رفت به تلویزیون ملی و این‌طوری شد:
«وی خودروهای دودزا را عامل اصلی آلودگی معرفی کرد و آلودگی هوا در محدوده شهرری تا میدان سپه [میدان امام خمینی(ره) فعلی]. را فراتر از حد مجاز خواند و پیشنهاد کرد که در این محدوده در ساعات اولیه صبح و همین‌طور غروب، تردد خودروهای دودزا کمتر شود».
بعد هم روزنامه اطلاعات تیتر زد: «آلودگی هوای تهران به مرز خطر رسیده است» و آلودگی هوای تهران شد سوژه داغ رسانه‌ها.
خیلی‌ها نمی‌دانند که همان‌موقع بود که نخستین‌بار طرح زوج و فرد مطرح شد. و اسمش «طرح حرکت یک روز در میان اتومبیل‌ها» بود و این‌طوری بود:
«طبق توضیحات راهنمایی و رانندگی تهران، بر اساس این طرح کلیه دارندگان وسائط نقلیه شخصی تهران ملزم خواهند بود. با توجه به فرد یا زوج بودن شماره پلاک اتومبیل خود در روزهای مشخصی از هفته یعنی یک روز در میان. وسیله نقلیه خود را در محدوده مشخصی [محدوده‌ای بین خیابان انقلاب تا خیابان مولوی] به حرکت درآورند.
در طرح پیشنهادی حتی پیش‌بینی شده بود که پلاک‌های زوج و فرد با دو رنگ متمایز سبز و قرمز مشخص شوند. تا کنترل خودروها در محدوده تعیین‌شده، راحت‌تر باشد».
مونوکسید کربن دهه ۵۰؛ ده برابر حد مجاز!
با داغ‌شدن بحث آلودگی هوا در سال ۱۳۵۶ جلسات متعددی درباره آلاینده‌های هوای تهران با حضور مسئولان نهادهای مرتبط برگزار شد. و بنا به گزارش روزنامه‌ها وضعیت آلاینده‌ها و حال و هوای بحث‌ها این‌گونه بود:
«بر اساس آمار کارشناسان محیط‌زیست، ۹۰ درصد آلودگی، از فعالیت بیشتر از یک میلیون و پنجاه هزار وسیله نقلیه موتوری ناشی می‌شد. که از این مقدار بیش از ۷۸ درصد سهم ترافیک خودروهای بنزینی بود.
چنین اوضاع و احوالی مقدار مونوکسید کربن را به ده برابر میزان مجاز رسانده بود. مسئول چنین وضعی، در درجه نخست مسئولانی دانسته شدند که تنظیم‌کننده مقررات در جهت مصالح عمومی بودند.
و بعد هم مردمی که از نقش و سهم‌شان در آلودگی هوا ناآگاه بودند و از دستگاه‌های دولتی در این زمینه مطالبه‌ای نداشتند».
