می دانید بزرگترین آرزوی برآورده نشده “داریوش مهرجویی” چه بود؟
داریوش مهرجویی کارگردان بزرگ سینمای ایران شب گذشته با همسرش به قتل رسید و روزی نرسید که تحقق آرزویش را ببینید.
به گزارش وقت صبح ، داریوش مهرجویی که یکی از بزرگان سینمای ایران بود به طرز فجیعی شب گذشته به قتل رسید و این ماجرای تلخ باورش بسیار دردناک است.
این آقای کارگردان بزرگ در مصاحبه ای از آرزوی یک عمرش پرده برداشته بود.
داریوش مهرجویی گفته بود:
اگر در رشته هنری ام به عقب برگردم آنچه آرزو می کنم؛ آزادی است.
آرزویم این است که وقتی کاری می کنم، در بند این نباشم خودم را سانسور کنم و به قضاوت دیگران فکر کنم.
بلکه دلم می‌خواهد در کمال خونسردی بنشینم و آنچه در درونم هست را بیرون بریزم.
آرزو دارم یک روز از خواب بیدار شوم و هیچ فیلمی توقیف نشود.
داریوش مهرجویی از میان ما رفت و نماند تا تحقق آرزوهایش را ببیند.
تیغ سانسور روی فیلم های مهرجویی
بیشتر فیلم‌های مهرجویی، ناخواسته تیغ دردناک سانسور را پذیرفته‌اند»، او احتمالاً تنها فیلمسازی است که هم پیش از انقلاب فیلم‌هایش توقیف شده، و هم پس از انقلاب.
مجموع سال‌هایی که بعضی فیلم‌های مهرجویی در توقیف به سربردند به حدود 25 سال می‌رسد.
ولی از بین همه آن‌ها، داغ توقیف «سنتوری» بیش از بقیه بر دلش باقی مانده و هنوز می‌توان حسرت و رنج آن را در کلامش پیدا کرد.
داریوش مهرجویی متولد سال ۱۳۱۸ و از کارگردان‌های موج نوی سینمای ایران است که فیلم‌های مطرحی همچون هامون، دایره مینا، گاو، اجاره‌نشین‌ها، سارا، پری، لیلا، مهمان مامان و سنتوری را ساخته است.
خود مهرجویی در گفت‌وگویی به تاریخ آذر 1400 و پیش از اکران لامینور درباره این ماجرا گفت:
من این روزها در حال نوشتن خاطراتم هستم، آنجا خیلی از مسائل را درباره آنچه بر سر فیلم‌هایم آمد می‌گویم.
اما امیدوارم وضع بهتر شود، سانسور کم شود و جلوی فیلمسازها را هم نگیرند.
متاسفانه آن‌ها اجازه می‌دهند یک فیلم آنقدر جلو بیاید، در فستیوال شرکت کند، جایزه بگیرد.
با آن پُز هم بدهند ولی بعد، شب اکران توقیفش می‌کنند.
بهتر است اگر می‌خواهند جلوی کاری را بگیرند همان اول که سناریو را می‌خوانند بگویند، نه وقتی که این همه جلو رفتی و کلی خرج کردی.
آخرین فیلم او «لامینور» بود که در سال ۹۸ ساخته و در 1401 اکران شد.
