اسب‌های آبی کلمبیا را تسخیر کردند
جمعیت اسب آبی در کلمبیا حالا به رقم ۱۷۰ رسیده است و مقامات هشدار می‌دهند که اگر کنترلی اعمال نشود، این رقم می‌تواند تا سال ۲۰۳۵ به ۱۰۰۰ عدد برسد.
به گزارش وقت صبح، کلمبیا شروع به عقیم کردن گله مهاجمی از اسب‌های آبی کرده که بر رودخانه نزدیک هاسییِندا ناپلوس، ایالت محل سکونت سلطان مواد مخدر پابلو اسکوبار، تسلط یافته‌اند. این ۱۷۰ حیوان نوادگان همان چهار اسب آبی هستند که اسکوبار در دهه ۱۹۸۰ به صورت غیرقانونی وارد کرد تا در باغ‌وحش خصوصی او زندگی کنند.
از زمان مرگ اسکوبار، این حیوانات ۳.۵ تنی با سرعت زیاد تولیدمثل کرده‌اند و چنانچه جمعیت آن‌ها کنترل نشود، تا سال ۲۰۳۵ تعدادشان به رقم ۱۰۰۰ خواهد رسید. این اتفاق تبعات جدی برای محیط‌زیست دارد، چون این حیوانات در اکوسیستم‌های حساس رفت و آمد می‌کنند، جمعیت‌شان از گونه‌های بومی بیشتر شده و مقادیر مدفوع‌شان در آبراه‌ها زیاد است. افزون بر این، برخی مقامات نگران این هستند که این پستانداران مهاجم که سالانه موجب مرگ حدود ۵۰۰ نفر در آفریقا هستند، خطری برای جوامع مجاور نیز باشند.
پابلو اسکوبار، رهبر کارتل مدلین، یکی از قدرتمندترین قاچاقچیان مواد مخدر در دهه ۱۹۸۰ بود. او در روزهای اوج خود، حدود ۸۰ درصد واردات کوکائین ایالات متحده را کنترل می‌کرد و میزان ثروتش ۳ میلیارد دلار بوده است. اسکوبار سال ۱۹۷۸ این ملک ۷.۷ مایل مربعی را خرید و آن را به عمارتی تبدیل کرد که در آن یک باغ مجسمه، یک کلکسیون ماشین، استخرهای شنا، دریاچه‌های مصنوعی و باغ‌وحش وجود داشت. حیوانات این باغ‌وحش شامل فیل‌ها، کرگدن‌ها، پرندگان عجیب و غریب، زرافه و گله کوچکی از اسب‌های آبی (سه ماده و یک نر) میشد.
سال ۱۹۹۳، وقتی اسکوبار در جریان یک تیراندازی توسط پلیس کشته شد، ملک او به حال خود رها شد. بیشتر حیوانات یا مردند یا به باغ‌وحش‌های دیگر منتقل شدند، به جز اسب‌های آبی. از آنجا که در آن منطقه نه حیوان شکارچی بود و نه خشکسالی (عوامل کنترل‌کننده جمعیت اسب آبی در آفریقا)، این حیوانات زنده ماندند و تولیدمثل کردند.
از آن زمان، کلمبیا این حیوانات را گونه‌های مهاجم اعلام کرده است، موضوعی که موجب نارضایتی برخی از افراد محلی شده است که به این همسایگان غول‌پیکرشان عادت کرده‌اند.
ایزابل رومِرو هِرِز حافظ محیط‌زیست محلی در این‌باره میگوید: «آن‌ها از دور قانون می‌گذارند. ما اینجا با اسب‌های آبی زندگی می‌کنیم و هرگز به کشتن آن‌ها فکر نکرده‌ایم. این حیوانات دیگر آفریقایی نیستند. آن‌ها کلمبیایی هستند.»
اوایل این ماه، دولت برنامه جدید خود را برای کنترل اسب‌های آبی اعلام کرد. این برنامه شامل عقیم‌سازی، جابجایی و در برخی موارد، کشتن میشود.
سوزانا محمد، وزیر محیط‌زیست کلمبیا در بیانیه‌ای گفته است: «این سه استراتژی باید با هم اعمال شوند. اینجا ما از نظر اثرات دائمی محیطی و اکوسیستمی محدودیت زمانی داریم و به همین دلیل، وقتی هدف کنترل جمعیت است، نمی‌توان گفت یک استراتژی به تنهایی موثر است.»
اما عقیم کردن این موجودات کار ساده‌ای نیست. اول باید آن‌ها را مکان‌یابی کرد، سپس با یک دارت پوست‌شان را که دو اینچ ضخامت دارد، هدف قرار داد تا بیهوش شوند. پروسه جراحی معمولاً هرکجا که حیوان بیهوش به زمین بیفتد انجام میشود، بنابراین دستیابی به آن‌ها در یک مکان مناسب برای انجام جراحی دشوار است. بدتر از همه این که اسب‌های آبی بیشتر وقت‌شان را در آب سپری می‌کنند و معمولاً شب‌ها از آب بیرون می‌آیند.
این جراحی بین شش تا هشت ساعت طول می‌کشد و انجام آن مستلزم حضور هشت نفر است، از جمله دامپزشکان، تکنسین‌ها و کارمندان پشتیبانی. از آنجا که اسب‌های آبی اندام تولیدمثل داخلی دارند، این عمل تهاجمی است و می‌تواند دشوار باشد.
جینا پائولا سِرنا، زیست‌شناس و دامپزشک در کلمبیا که عمل عقیم‌سازی اسب‌های آبی را انجام داده است، میگوید: «این عمل خودش پیچیده‌ترین قسمت نیست، قسمت پیچیده بیهوش کردن آن‌هاست. از آنجا که ما داروهای بیهوشی لازم برای این موجودات غول‌پیکر را در کلمبیا نداریم، هزینه بیهوشی آن‌ها بسیار بالاست.»
هر عمل عقیم‌سازی به طور متوسط حدود ۴۰ میلیون پزو (حدود ۱۰۰۰۰ دلار)، هزینه دارد. هدف دولت این است که سالانه ۴۰ عمل را انجام دهد. انریکه زِردا اوردونز، زیست‌شناس دانشگاه ملی کلمبیا میگوید: «روشن است که ما نمی‌توانیم اجازه دهیم این اسب‌های آبی به تولیدمثل ادامه دهند؛ کاری که دست از آن برنمی‌دارند چون مکان زندگی آن‌ها بواسطه وجود همیشگی آب و فراوانی گیاهانی که آن‌ها می‌خورند مثل بهشت است.»
منبع: فرادید
مترجم: زهرا ذوالقدر
