عجیب اما واقعی؛ اجاره اشتراکي خانه باب شد!
وضعیت گرانی ها در بازار مسکن برخی از خانواده ها را مجبور به زندگی مشترک در یک واحد کرده؛ به این صورت اجاره اشتراکي خانه هم باب شد.
به گزارش وقت صبح به نقل از تجارت نیوز؛ فقط افراد مجرد دنبال هم‌خانه براي اجاره مسکن نيستند. افزايش اجاره‌ها حتي خانواده‌ها را مجبور کرده که خانه اشتراکي اجاره کنند. سکونت دو خانواده در يک واحد مسکوني. اين راهي است که افراد براي کاهش اجاره مسکن پيدا کرده‌اند. تقسيم اجاره و رهن با يک خانواده ديگر.
مستاجران مي‌گويند توان پرداخت اجاره‌ها را ندارند، صاحبخانه‌ها هم مي‌گويند هزينه‌ها بالا رفته و ما هم مجبوريم براي تامين مخارج خود اجاره‌ها را افزايش دهيم.
بیشتر بخوانید: خبر خوش به جوانان؛ سقف وام مسکن تغییر کرد!
وضعيتي که مستاجران را مجبور کرده يا منطقه خود را عوض کنند، يا خانه با متراژ کوچک‌تري اجاره کنند. برخي هم راه ديگري را انتخاب مي‌کنند، اجاره اشتراکي خانه و گرفتن هم‌خانه.
برخي مجرد هستند و هم‌خانه مجرد پيدا مي‌کنند که اجاره و پول پيش را تقسيم کنند. اما برخي ديگر يک خانواده چند نفره هستند که خانه را با يک خانواده ديگر اشتراکي اجاره مي‌کنند.
سکونت دو خانواده در واحد ۷۰ متري
يکي از مشاوران املاک منطقه نواب مي‌گويد: «در يک سال گذشته تقاضا براي گرفتن خانه اجاره‌اي با چند هم‌خانه افزايش داشته است. پولشان نمي‌رسد، دو يا سه نفري خانه مي‌گيرند.»
مشاور املاکي ديگري مي‌گويد: «تنها افراد مجرد نيستند که دنبال اجاره خانه به صورت مشترک هستند. مستاجر متاهل هم داشتيم که با يک خانواده ديگر خانه اجاره کردند.» او مي‌گويد: «دو خانواده متاهل که با هم ۶ نفر مي‌شدند. يک خانه ۷۰ متري را ۳۰۰ ميليون تومان رهن کردند.»
از اين موارد زياد است و مربوط به يک شغل خاص هم نمي‌شود. درآمدها ديگر کفاف هزينه‌ها را نمي‌دهد. هم کارگران مجبور به اجاره اشتراکي خانه هستند و هم پرستاران و ديگر کارمندان. به خصوص آنهايي که حقوق مصوب وزارت کار را مي‌گيرند.
علي مي‌گويد: «علي‌رغم ميل باطنيم محبور شدم هم‌خانه بگيرم. چون اجاره‌خانه براي من که حقوق وزرات کاري مي‌گيرم با اين هزينه‌ها عملا غيرقابل پرداخت بود.» سهيلا نيز که تجربه مشابهي دارد، به تجارت‌نيوز مي‌گويد: «براي اينکه بتوانم به آخر ماه برسم راهي جز هم‌خانه‌اي گرفتن نداشتم. يک خانه ۴۰ متري و دو ميليون و ۵۰۰ اجاره.»
يکي ديگر از مشاوران املاک محدوده جي مي‌گويد: «از شغل‌هاي مختلف براي اجاره اشتراکي خانه مستاجر داشتيم. سه نفر که از کادر بيمارستان هستند با هم يک خانه ۴۰ متري اجاره کردند.»
آن يکي مشاور املاک هم مي‌گويد: «سه نفر کارگر که در باربري کار مي‌کردند. ۶۰ ميليون تومان با دو ميليون اجاره را نمي‌توانستند پرداخت کنند. به زور خانه پيدا کردند.»
يکي ديگر از مشاوران املاک با اشاره به اينکه هزينه‌هاي زندگي بالا رفته، مي‌گويد: «مراجعه‌کننده حسابدار داشتم که با هم‌خانه‌اي هم نمي‌توانست خانه اجاره کند. ۲۰ ميليون رهن داشتند و سقف توانايي پرداخت اجاره آنها ۲ ميليون تومان بود. به آنها پيشنهاد خوابگاه را دادم.»
بنابر اعلام مرکز آمار ايران تورم سالانه در چهارفصل منتهي به بهار ۱۴۰۰، نسبت به دوره مشابه سال قبل به ۶۰٫۴ درصد رسيده است.
اگرچه سال گذشته دولت اعلام کرد که برخي از مستاجران مي‌توانند وام وديعه مسکن بگيرند، اما اين وام فقط مسکن کوتاه مدتي بود که درد اصلي مستاجران را درمان نمي‌کرد. مبلغ وام وديعه براي شهروندان تهران ۷۰ ميليون تومان است. اما مشاوران املاک مي‌گويند با اين مبلغ نمي‌شود در تهران خانه رهن کرد و افراد بايد به حاشيه تهران بروند.
البته با ۷۰ ميليون رهن در تهران هم خانه پيدا مي‌شود. اما به شرط اينکه ماهانه حداقل ۴ تا ۵ ميليون تومان اجاره بدهيد. دو برابر حداقل حقوق يک کارگر.
اجاره تخت در خوابگاه، يک ميليون!
اما موضوع اين است که اجاره خوابگاه هم افزايش داشته است. اگر در مناطق متوسط به بالاي تهران بخواهيد خوابگاه اجاره کنيد، براي يک تخت در يک اتاق چهار نفره حداقل بايد ماهي يک ميليون تومان بدهيد.
سميرا مي‌گويد: «نزديک مرکز شهر ساکن خوابگاه بودم، در يک اتاق ۶ نفره. آنهم در اين شرايط کرونا که جانمان در خطر است، براي يک تخت بايد ۸۰۰ هزار تومان اجاره مي‌داديم.» البته آنطور که يک مسئول خوابگاه مي‌گويد، مهرماه اجاره خوابگاه‌ها بيشتر مي‌شود و اين قيمت‌ها فقط تا پايان شهريور است.
بهنام هم که در خوابگاه بوده، مي‌گويد: «اجاره يک تخت براي چند ساعت خواب و صبج دوباره دويدن براي کار تا آخر ماه، آنهم فقط براي اينکه خرج غذا و اجاره را بدهيم، يعني فقط زنده بمانيم. ماهي يک ميليون تومان مي‌دهم.»
مريم هم دنبال هم‌خانه است تا خانه‌اي اجاره کند: «مدتي است در سايت و آگهي‌ها دنبال يک هم خانه مي‌گردم. از يک طرف در اين شرايط کرونايي زندگي در خوابگاه خطرناک است، از طرف ديگر تنهايي نمي‌توانم اجاره را پرداخت کنم. مجبور هستم يک هم‌خانه پيدا کنم. آنهم در اين سايت‌ها که هيچ شناختي نسبت به شخص ندارم!»
حالا بايد ديد آنطور که وزير جديد راه و شهرسازي گفته تيغِ تيز بي‌سر و ساماني اجاره‌خانه را از گلوي نحيف اقشار آسيب‌پذير برمي‌دارد يا نه!
اما فقط اجاره اشتراکي خانه در تهران رواج ندارد. مردم از خريد خانه نااميد شده‌اند اما براي حفظ ارزش پولشان خانه را به صورت اشتراکي مي‌خرند. بسته به پولي که دارند يک يا دو دانگ يک خانه را مي‌خرند.
تجارت‌نيوز هفته گذشته در گزارشي از افزايش معاملات دانگي مسکن در تهران خبر داد. گزارشي که مي‌گفت برخي از مردم توان خريد مستقل مسکن را ندارند و به خريد دانگي روي آورده‌اند. مصطفي قلي خسروي، رئيس اتحاديه مشاوران املاک با اشاره به افزايش معاملات دانگي مسکن در تهران گفت: «وقتي پول نباشد، مردم مجبور هستند مسکن را به صورت دو يا سه نفري بخرند. مثلا سه تا ۲ دانگي.»
حالا مشخص شده که فقط خريد اشتراکي خانه رايج نيست. اجاره اشتراکي خانه هم باب شده است.
