این استان رکورددار طلاق در ایران شد

به گزارش وقت صبح، شوک افزایش آمار طلاق ایرانیان به دهه۸۰ برمی‌گردد؛ روندی که از سال۱۳۸۰ به بعد با شتاب بیشتری افزایش پیدا می‌کند.

اخیرا آماری در برخی از رسانه‌ها منتشر شده است که نشان از کاهش طلاق در ۳ دهه گذشته دارد. این ادعا را در این گزارش بررسی کرده‌ایم.

«مرکز رصد جمعیت کشور» وابسته به سازمان ثبت‌احوال ایران به تازگی آمارهایی در رابطه با طلاق در ایران در سال ۱۴۰۲ منتشر کرده است.

در این آمارها بیشترین و کمترین شهرهایی که ازدواج‌هایشان با شکست مواجه شده‌اند، آمده است و همچنین آمارهای مربوط به سن طلاق. برخی رسانه‌ها بر اساس آمار مرکز رصد جمعیت کشور سازمان ثبت‌احوال که شامل ۲۰۱ هزار و ۴۶۸ رویداد طلاق در سال ۱۴۰۲ نتیجه‌گیری کرده‌اند.

«نسبت به مدت مشابه سال قبل ۳ درصد کاهش داشته و به این ترتیب پس از سه دهه آمار طلاق در کشور کاهشی شده است.» این در حالی است که مشاهدات و بررسی‌های «دنیای اقتصاد» نشان از حکایت دیگری دارد.

نخستین شوک افزایش آمار طلاق به ایرانیان به دهه ۸۰ برمی‌گردد. آمار طلاق از سال ۱۳۸۰ به بعد با شتاب بیشتری نسبت به سال‌های گذشته افزایش پیدا می‌کند.

آمار طلاق در سال۱۳۸۰، ۴.۹ درصد، سال۱۳۸۱، ۳.۱۰ درصد، سال ۱۳۸۲، ۶.۱۰ درصد، سال۱۳۸۳، ۵.۱۰ درصد، سال ۱۳۸۴، ۷.۱۰ درصد و سال۱۳۸۵، ۱۲.۱ درصد بوده است.

این آمار همچنان در سال‌های بعد هم روند افزایشی دارد، به‌طوری که رئیس سازمان ثبت احوال کشور تعداد طلاق‌های ثبت شده در سازمان ثبت احوال را ۹۹ هزار و ۸۵۲ واقعه در سال ۸۶ اعلام کرده و می‌گوید: «این واقعه نسبت به سال گذشته خود پنج هزار و ۸۱۳ مورد افزایش داشته است.»

این رویه همچنان در سال‌های بعد هم روند افزایشی پیدا می‌کند تا اینکه به تازگی آماری منتشر شده که در آن برخی از رسانه‌ها استنباط کردند که بالاخره بعد از سه دهه طلاق روند کاهشی پیدا کرده است.

از آنجا که تحلیل آمار می‌تواند منجر به کاهش‌ آسیب‌های اجتماعی و برنامه‌ریزی برای چشم‌انداز کشور شود، بسیار تاثیرگذار است. به همین دلیل، روزنامه «دنیای اقتصاد» به بررسی این آمار پرداخته تا ابعاد مختلف آن روشن شود.

کاهش بی‌معنا

پیش از این عنوان کردیم؛ تحلیل ارائه شده از آمارهای جدید ثبت احوال گویای آن است که بعد از سه دهه روند طلاق کاهشی شده است.

سوال این است که آیا این تحلیل صحت دارد؟ محمدجواد محمودی، رئیس موسسه تحقیقات جمعیتی با استناد به این آمارها معتقد است که این کاهش ناچیز سه درصد با توجه به روند رو به رشد طلاق تغییر معناداری محسوب نمی‌شود.

«یکی از متداول‌ترین‌ شاخص‌ها برای مطالعه سطح و روند رویدادهای ازدواج و طلاق در ایران که اغلب توسط کاربران عمومی و حتی در متون تخصصی به کار می‌رود، نسبت ازدواج به طلاق است.

این نسبت حاصل تقسیم تعداد ازدواج‌های یک سال بر تعداد طلاق‌ها در همان سال است که تعداد ازدواج‌های واقع شده به ازای هر طلاق واقع شده در آن سال را نشان می‌دهد.

این در حالی است که آنچه اتفاق افتاده، در واقع کاهش ناچیز۲/۶ درصدی آمار طلاق در سال ۱۴۰۲ به نسبت سال قبل از آن است که در سه دهه بی‌سابقه نیست و همچنین به نسبت روند رو به رشد طلاق در دهه‌های اخیر تغییر معناداری محسوب نمی‌شود.»

در یک دهه گذشته ازدواج‌ها نصف شده‌اند

این‌بار از منظر تعداد ازدواج‌ها، کاهش طلاق را بررسی می‌کنیم. بنا بر داده‌های مرکز آمار در سال ۹۰، تعداد ۸۷۴ هزار و ۷۹۲ ازدواج ثبت شده است.

بنابراین تعداد کسانی که برای ازدواج راهی دفترخانه شدند کمتر و آنها که مهر طلاق را در شناسنامه خود زدند، بیشتر شده است. در سال ۱۴۰۰ آمار ازدواج به ۵۷۲ هزار و ۱۱ مورد رسیده است .

طبق آمار منتشر شده در درگاه آمارهای انسانی سایت ثبت احوال، ۴۸۱ هزار تعداد ازدواج ثبت شده است.

این نشان می‌دهد که در دهه گذشته آمار ازدواج‌ها نزدیک به نصف شده‌ است. حال اگر آمار طلاق ۲۰۲ هزار باشد؛ در سال ۱۴۰۲ به ازای هر ۱۰ ازدواج، بیش از ۴ طلاق ثبت شده. این نرخ بالاترین نسبت طلاق به ازدواج، از زمان ثبت آمار رسمی در ایران است.

بنابراین کاهش طلاق به دلیل کاهش ازدواج بوده و مقایسه آمارهای طلاق در چند دهه نمی‌تواند لزوما نشان‌دهنده کاهش طلاق باشد.

منبع: دنیای اقتصاد