نقد و بررسی فیلم مست عشق ببینیم یا نبینیم؟

به گزارش وقت صبح، برخی نقدهای مست عشق را در ادامه می خوانید:

صفحه اینستاگرامی فیلمتو که اخبار حوزه سینما را پوشش می‌دهد درباره ساختار فیلم می‌نویسد: آیا «مست عشق» سخنی تازه در باب یکی از رازآلوده‌ترین روابط انسانی دارد؟ آیا سازندگان، مخاطب را به نکاتی مگو، ارجاع می‌دهند؟ پاسخ منفی است.

پس چرا باید «مست عشق» را دید؟ به این دلیل که فیلم دارای هویتی مستقل است و خوانش مخصوص به خود از سوژه را دارد.

وانگهی، یکی از کارکردهای سینما، تصویری کردن شنیده‌ها و خوانده‌شده‌ها است؛ حتی اگر حرفی تازه نداشته باشد.

مهم این است که حالا، در ویترین سینمای ایران فیلمی وجود دارد که فرازهایی از زندگی شمس و مولانا به همراه اتفاقات زمانه را تبدیل به یک روایت سرگرم‌کننده، با چاشنی قصه، فضاسازی، موسیقی، بازی‌های خوب و ... کرده.

تازه، در حد توان، تلاش کرده منصف باشد و از قدیس‌سازی و تاکید اغراق‌آمیز بر جغرافیا (ایرانی بودن مولانا) بپرهیزد. چون هدف اصلی فیلم همانی است که بارها شمس بیان می‌کند: «عشق یا تکلیف؟» و آن‌چه مولانا را از مرحله زهد به عرفان می‌رساند، رهایی از قید تکلیف و راهی شدن در وادی عشق است.

روایتی عامه‌پسند با حضور کم‌جانِ مولانا

الهه آرانیان در روزنامه خراسان می‌نویسد: در «مست عشق» حضور مولانا در قامت یک شاعر و عارف را خیلی کم رنگ خواهید دید و بیشتر روایت عاشقانه و معمایی از سرگذشت شمس تبریزی و این‌که چه بر سرش آمده و مرده یا زنده بودنش، شما را درگیر خواهد کرد.

رفت و برگشت بین گذشته و حال و روایت آن چه قبلاً اتفاق افتاده و پل زدن به سمت آن‌چه در زمان حال رخ داده، به جذابیت فیلم کمک کرده‌است.

در روزگارِ مصادره مفاخر و بزرگان ایرانی، تأکید بر ایرانی‌بودن مولانا و زاده‌شدن او در بلخ و نیز زبان استوار فیلم نامه و استفاده از زبان رسمی فارسی در «مست عشق» شایسته تحسین است.

تیتراژ پایانی فیلم با صدای علیرضا قربانی و آهنگ سازی حسام ناصری از دیگر نقاط قوت آن است که در چند روز گذشته در فضای مجازی با بازخورد خوب مخاطبان همراه بوده‌است.

طراحی صحنه و طراحی لباس شخصیت‌ها نیز متناسب با روزگار مولانا در قرن هفتم هجری است.

عده قابل‌توجهی از مخاطبان هم به تدوین فیلم انتقاد کرده‌اند.

به‌ هر حال «مست عشق» را با همه کم‌وکاستی‌هایش باید دید و امیدوار بود که زندگی دیگر چهره‌ها و بزرگان فرهنگ و ادبیات این سرزمین هم به تصویر کشیده شود.

نظر کاربران درباره مست عشق

آیدین سیارسریع: ساختن فیلمی درباره مولانا کار سختیه. اگه روی سیر و سلوک و تحول درونی مولانا تمرکز بشه جذابیتی برای مخاطب سینما نداره.

از طرفی اگه کشمکش بیرونی اضافه و پرداخت هالیوودی پررنگ شه، میشه همین که دوستان زحمت کشیدن. ترکیبی از گیم آو ترونز و کلید اسرار‌. پس اصلا چه کاریه کلا؟

سوین: فیلم «مست عشق» بنظرم ارزش دیدن داره و جدا از بازیگران موسیقی فوق‌العاده‌ای داشت.

هرچند میشه انتقادهایی مثل دوبله شدن دیالوگ‌های ترکی و کم بودن صحنه‌های شمس و مولانا مطرح کرد. بازیگری هانده ارچل این‌بار عالی بود.

پرسفونه: واقعا از مست عشق خوشتون اومد؟ جز بازیگر خوشگل و دکور خفن چی داشت واقعا؟

محدثه: هانده ارچل یه استوری از مست عشق نذاشت حداقل بگه آره منم تو این کار بودم، بعد ما کم مونده رو تیشرتمون پوستر مست عشق رو چاپ کنیم چرا چون ایران بعد عمری با یه کشور خارجی کار داده بیرون.

ترکیه اونقدرا که باید و شاید خارجی نیست از هیجانت کم کن ایرانی.

مهرو: یه جوری از مست عشق بد می‌گید که آدم جرات نمیکنه بگه خوشش میاد. درسته شاهکار سینمایی نبود، وقتی اینقدر که داره له میشه هم نبود.

همینجوری هم فتحی مجبور شده فیلم رو سلاخی کنه.

ماندانا:  "مست عشق" رو دیدیم و به نظرم:

• بازی شهاب حسینی خوب نبود، حداقل نسبت به بازی ابراهیم چلیکول.
• فیلمنامه‌ش خوب نبود، انتظاری که داشتم رو ندیدم، روایت‌های سطحی داشت.
• جلوه‌های بصری قشنگی داشت.
• اگه کتاب ملت عشق بخونی برات جذاب‌تره. که من نخوندمش!