Alan Wake 2 نظر گیمرها را جلب می کند؟

وقت صبح- راستین، گیمر: پیش از آغاز نقد بازی Alan Wake 2 اجازه دهید با ذکر این نکته آغاز کنیم که این بازی نیز درست مانند سایر بازی‌های استودیو رمدی با یک نام آغاز و به یک نام ختم می‌شود

Sami Antero Järvi یا همان سم لیک دوست داشتنی که در سال ۲۰۱۰ و با بازی آلن ویک در تلاش بود که رمدی از زیر سایه مکس پین خارج شود، وی شاید هرگز انتظار نداشت این فرنچایز تا این اندازه رشد کند و کار به جایی برسد که جهان مشترک رمدی شکل گیرد و یک بازی دیگر صرفا به توضیح دادن قواعد و علل رویدادهای نسخه اول بپردازد.

بازی کنترل و مشترک بودن جهان آن با آلن ویک سایه سنگین خود را بر آلن ویک ۲ افکنده و این الزاما یک نکته منفی نیست.

اما، تا حد زیادی سازندگان را محدود کرده است یا شاید بهتر است بگوییم برای آن‌ها چارچوب تعیین کرده است.

در رابطه با ارتباط کنترل با آلن ویک ۲ و تاثیر آن‌ها بر یکدیگر در سایر بخش‌های بررسی Alan Wake 2 مفصل‌تر بحث می‌شود اما، بیش از آغاز مطلب بحث در رابطه با سم لیک و تاثیرات جاه‌طلبی‌های وی بر آثار رمدی خالی از لطف نبود.

تقسیم مساوی داستان و گیم‌پلی بازی آلن ویک ۲ میان ساگا و آلن و کات خوردن‌های به موقع میان این دو شخصیت در خط داستانی بازی، روایت داستانی را در حین اینکه مهیج می‌کند و حس تعلیق را درست مانند یک سریال خوش ساخت جنایی در مخاطب القا می‌کند، به بازیکن این فرصت را نیز می‌دهد تا به کنترل کردن شخصیت دیگر، بعد جدیدی از داستان را دنبال کند و خود پاسخ سوالات ایجاد شده را بیابد.

دیالوگ‌های جذاب

دیالوگ‌های بازی حساب شده و دقیق نوشته شده‌اند و از توضیح اضافات سازندگان حتی الامکان خودداری کرده‌اند.

نقش‌آفرینی تک تک شخصیت‌های بازی به لطف صداپیشگان حرفه‌ای باورپذیر و جذاب است.

تیم سازنده از ابزارهای در دست خود یعنی روایت داستان در قالب گیم‌پلی، کات‌سین‌‎های سینمایی و لایو-اکشن به خوبی استفاده می‌کنند.

فارغ از بخش‌های محدودی که شاید کات‌سین‌ها با فاصله کمی از یکدیگر قرار دارند و می‌توانند به ریتم گیم‌پلی صدمه بزنند، هر کدام از این ابزار به میزان لازم و درست در بازی به کار برده شده‌اند.

روانشناختی و جنایی

سازندگان علاوه بر استفاده از تجارب خود برای ایجاد یک روایت داستانی جذاب از سایر مدیوم‌ها نظیر سینما و تلویزیون و آثار شاخص ژانر وحشت روان‌شناختی و جنایی الهام گرفته‌اند.

در طول تجربه بازی آلن ویک ۲ دائما در حال ایجاد پرسش‌هایی جدید و پاسخ دادن به آن‌ها است.

سازندگان به درستی و بسته به اهمیت هر پرسش پاسخ آن را در اختیار مخاطب می‌گذارند تا علاوه بر حفظ شدن تم رمزآلود بازی، مخاطب نسبت به یافتن این پاسخ‌ها بی‌اهمیت نشود و این نکته‌ای است که نقد بازی Alan Wake 2 در بخش داستان را جالب توجه می‌کند.

همانطور که ابتدای مطلب بررسی بازی Alan Wake 2 بدان اشاره شد، این بازی در ژانر وحشت-بقا جریان دارد و اولین بازی رمدی در زیرژانر برداشت این استودیو از ژانر وحشت-بقا از شعارهای اصلی ناشر بازی، شرکت Epic Games در کمیپن تبلیغاتی بازی بود.

همانطور که سازندگان پیش از عرضه بازی نیز بدان اعتراف کرده بودند، گیم پلی آلن ویک ۲ از بازی‌های کلاسیک این ژانر نظیر سری بازی رزیدنت اویل و سری بازی سایلنت هیل به شدت وامدار است و می‌توانید تاثیر محصول شرکت کپکام و شرکت کونامی را به وضوح حس کنید.

اگر بخواهیم ارکان بازی Alan Wake II را به بخش‌های اصلی آن تفکیک کنیم، باید گفت سیستم مبارزات، حل پازل و گشت‌زنی در محیط، سه رکن اصلی بازی هستند که در دل یکدیگر تلفیق شده‌اند.

اینکه هر کدام از ارکان به تنهایی تا چه اندازه موفق هستند و به عنوان یک بخش از کلیت تجربه گیم‌پلی وظیفه خود را به درستی انجام می‌دهند یا خیر، موضوعی است که در ادامه نقد گیم پلی بازی Alan Wake 2 بدان خواهیم پرداخت اما، در همین ابتدا باید گفت نوشتن در رابطه با این بخش کاری دشوار است.

سازندگان با توجه به داشتن یک فضای بسیار اتمسفریک و خفقان‌آور، داستانی که از همه نظر امکان القای حس ترس به مخاطب را دارد و دشمنانی که خطر آفرین هستند، در بیشتر موارد تنها به چند جامپ‌اسکر بسنده می‌کنند.

درست زمانی که حس وحشت و دلهره می‌تواند به بازی حاکم شود، مخاطبان یک اتاق نورانی دیگر که حکم Safe Room را در بازی دارد، پیدا می‌کند و این حس دلهره خام باقی می‌ماند.

مناطق امن نزدیک

در ادامه نقد بازی Alan Wake 2 به همین کوتاه بودن فاصله میان Safe Roomها اشاره می‌کنیم.

این مناطق امن بازی بسیار به یکدیگر نزدیک هستد و امکان سیو دستی و سریع را فراهم می‌کنند. همین فاصله کم است که خیال مخاطب را راحت می‌کند.

مناطق اصلی بازی بزرگ و پهناور هستند و مخاطب به وضوح می‌داند که در کدام مناطق خطر احتمالی انتظار وی را می‌کشد و هر کدام مناطق امنیت برقرار است، بازی به ندرت سعی می‌کند انتظار مخاطب و مرزبندی وی را از بین ببرد.

دشمنان بازی نیرومند، خطرناک و سریع هستند و حتی ساده‌ترین دشمنان چنانچه دست کم گرفته شود، می‌تواند به راحتی مخاطب را شکست دهد.

البته نکته‌ای که به این بخش نیز لطمه می‌زند این است که فرار کردن از دست این دشمنان و درگیر نشدن با آن‌ها بسیار آسان است.

به جز برخی مناطق خاص که شکست دادن یک دشمن الزامی است، به سادگی می‌توانید از درگیری با آن‌ها پرهیز کنید.

باس‌فایت خلاقانه

البته باید گفت در رابطه با باس‌فایت‌های بازی شرایط دگرگون است.

باس‌های بازی متنوع، خلاقانه و کاریزماتیک هستند و در عین اینکه مهارت مخاطب و تسلط وی بر ارکان مبارزه بازی را محک می‌‎زنند، برای فائق آمدن بر هر یک از آن‌ها باید استراتژی خاص خود را داشته باشید و علاوه مبارزه باید به نوعی یک پازل را نیز حل کنید که سبب می‌شود هر باس حال و هوای خود را داشته باشد.

مراحلی که پیش از استیج‌هایی که پیش از هر بازی وجود دارد و در نهایت به مبارزه با وی ختم می‌شود، بسیار اتمسفریک هستند و بعضا بار روایت داستانی را نیز بر عهده دارند.

همانطور که در ابتدای بررسی بازی Alan Wake 2 در بخش گیم پلی اشاره شد، گشت زنی در محیط یکی از ارکان اصلی بازی است. مراحل بازی وقتی وارد یک منطقه جدید می‌شوید حالت شبه‌خطی دارند و نزدیک‌ترین تجربه بازی به ژانر وحشت هستند، هر چپتر آرام کار خود را آغاز می‌کنند و رفته رفته و آرام مخاطب را در حس انزوا و ترس غوطه‌ور می‌کند.

هر بخش این مراحل شبه‌خطی ترکیبی از مبارزه، حل پازل و کشف کردن مناطق مخفی است که معمولا در پایان یک باس یا شبه‌باس انتظار مخاطب را می‌کشد که از این حیث بسیار شبیه به نسخه اول است.

چه در بخش آلن و چه در بخش ساگا قسمت شبه‌خطی بازی بدون شک جذاب‌ترین بخش است.

زمانی که در جهان نیمه‌باز بازی در حال گشت‌زنی هستنید، شرایط متفاوت است، مکان‌هایی در هر سه منطقه اصلی بازی یعنی دریاچه کالدرون، شهر Bright Falls و شهر Watery وجود دارد که بازدید از آن‌ها اختیاری است.

برخی از این مناطق از همان ابتدا در دسترس نیستند و بسان بازی‌های سبک مترویدوانیا و رزیدنت اویل باید ابزار لازم برای ورود به آن‌ها را پیدا کنید یا اینکه از یک روش دیگر برای ورود به آن‌ها استفاده کنید.

یک فعالیت جانبی مهم که در بررسی بازی الن ویک ۲ باید اشاره شود، مهمات یا یک تیکه از پازل داستانی است که در این مناطق انتظار مخاطب را می‌کشد و به ندرت تلاش مخاطب و کنجکاوی وی بدون مزد باقی می‌ماند.

متاسفانه بعضا فاصله میان این مناطق پیاده بسیار زیاد است و فضای خالی بازی می‌تواند کسالت‌بار شود.

البته به لطف گرافیک فنی و هنری چشم‌نواز بازی و فضای آن که مانند یک تابلو هنری است، تا حد زیادی قابل تحمل می‌شود.

گرافیک بازی

گرافیک فنی و هنری بازی آلن ویک ۲ یکی از بهترین‌های سال و نسل است. شاید در مقایسه با عناوینی مانند بازی Marvel’s Spider-Man 2 کمی پایین‌تر قرار گیرد اما، همچنان یکی از زیبا‌ترین بازی‌های رمدی است.

چه در زمان تماشای کات‌سین‌های بازی و چه در زمان پیشروی در گیم‌پلی حس تماشای یک فیلم جنایی با لکیشن‌ها و مناظر طبیعی را دارید.

بازی آلن ویک ۲ بدون شک یکی از بهترین ساخته شرکت رمدی و ترکیبی دوست‌داشتنی از همه درس‌هایی است که سازنده فنلاندی در طی این سال‌ها کسب کرده است.

روایت داستانی چندشاخه، فراطبیعی، و عمیق؛ کار دشواری است که رمدی آن را به نحوه احسن انجام می‌دهد و زمینه‌چینی‌های لازم را برای دنباله بعدی و همچین بازی کنترل ۲ انجام می‌دهد.

هرچند مواردی مانند عدم وجود چالش خاص در بخش مبارزات و ترسناک نبودن تجربه کلی، برای برخی خوشایند نباشد اما، به هیچ عنوان از ارزش کلی اثر نمی‌کاهند.

بازی آلن ویک ۲ بهترین سریال روان‌شناختی و اثر دلهره‌آوری است که می‌توانید آن را در سال ۲۰۲۳ تجربه کنید.

تحریریه وقت صبح