اظهارات اخیر فرشید سمیعی مدیرعامل پیشین استقلال درباره پرونده منتظر محمد و فسخ قرارداد یکطرفه این بازیکن بار دیگر ابهامات جدی پیرامون مدیریت گذشته باشگاه را مطرح کرده است. سمیعی در صحبتهای خود تأکید کرد که مسئولیت این اتفاق متوجه مدیران پیشین است اما همچنان پرسشهای اساسی بیپاسخ مانده است.
اولین نکته مبهم در این پرونده آن است که چگونه بازیکنی که توسط سرمربی وقت استقلال کنار گذاشته شده بود توانسته قرارداد دوسالهاش را به سه سال افزایش دهد. این موضوع نشاندهنده ضعف آشکار در مدیریت قراردادها و نبود نظارت دقیق بر امور حقوقی باشگاه است. نکته دوم به تصمیم باشگاه درباره آینده این بازیکن بازمیگردد. با وجود آگاهی از تمدید قرارداد چرا مدیران وقت استقلال راهکار منطقیتری همچون توافق بر سر جدایی یا انتقال قرضی او به تیم دیگر را در پیش نگرفتند؟ چنین اقدامی میتوانست جلوی بروز بحران کنونی را بگیرد.
در نتیجه این سوءمدیریتها اکنون باشگاه استقلال با پروندهای سنگین در کنفدراسیون فوتبال آسیا روبهرو است. فسخهای متعدد و غیرموجه قراردادها باعث شده این نهاد فشار زیادی بر استقلال وارد کند. تجربه گذشته نشان میدهد که در چنین مواردی بعید است AFC وارد بخشش و ارفاق شود. بر همین اساس احتمال بسته شدن پنجره نقلوانتقالاتی استقلال بسیار بالاست مگر آنکه اتفاق خاصی رخ داده یا باشگاه در کوتاهمدت راهحلی قانونی برای کاهش فشارها ارائه دهد.
این وضعیت نه تنها استقلال را از تقویت تیم در مقطع حساس پیش رو محروم میکند بلکه بار دیگر ضعفهای مدیریتی سالهای اخیر را آشکار ساخته است. حالا هواداران و کارشناسان فوتبال منتظرند ببینند مدیران فعلی چه راهکاری برای عبور از این بحران در نظر خواهند گرفت و آیا میتوانند مانع از وارد شدن خسارتهای بیشتر به باشگاه شوند یا خیر.
