بازی پرسپولیس مقابل فولاد با اینکه در نهایت همراه با برد و سه امتیاز نشد اما نشانه‌هایی از پیشرفت را در خود داشت. این موضوعی بود که مورد اشاره وحید هاشمیان هم قرار گرفت و البته در آمار ارائه شده از این مسابقه مشهود بود.
در آن بازی پرسپولیس هم زیاد حمله کرد شوت زد و موقعیت ساخت و هم امید گل بالایی داشت اما در مصاف مقابل چادرملو همه چیز دوباره خراب شد.
هر چند بخشی از این نمایش ضعیف و پرانتقاد را می‌توان به زمین ناهموار ورزشگاه تختی ارتباط داد و به بازیکنان حق داد که نتوانند تمام کیفیت خود را ارائه دهند اما از تیمی مثل پرسپولیس با این حجم از بازیکنان خلاق و شایسته و البته هوادارانی که حمایتش می‌کردند انتظار می‌رود نمایشی برتر از حریف خود ارائه کند و حتی در سخت‌ترین شرایط فوتبال باکیفیت‌تری ارائه داده و پیروز شود.
با این وجود آمار این مسابقه نشان می‌دهد پرسپولیس دوباره نمایش نسبتاً ضعیفی ارائه کرده و شاید یک امتیاز با این آمار و نمایش متناسب باشد.
در این مسابقه پرسپولیس دوباره مالکیت توپ را داشت چرا که بازیکنانش 583پاس دادند که دقت 83.5درصدی داشت و مالکیت توپ 64.4درصدی را ثبت کرد. با وجود این پرسپولیس مثل بازی با فولاد در دوئل‌های تن به تن بازنده بود و فقط 47.1درصد دوئل‌ها را برد.
آمار نگران کننده دیگر مربوط به موقعیت‌ها و اقدام پرسپولیس برای گلزنی است. پرسپولیس در این بازی 11شوت زد که فقط دو تا از آنها داخل چهارچوب بود و حتی تعداد شوت‌های دقیقش یکی کمتر از حریف بود. همچنین سرخ‌ها در این بازی آمار امید به گل 0.84 را ثبت کردند که هر چند بیشتر از حریف بود اما نسبت به بازی فولاد و انتظار هواداران بشدت افت داشت.
این آمار نشان می‌دهد پرسپولیس در این بازی حداقل در فاز حمله اصلاً نمایش خوبی نداشته و فوتبال باکیفیتی ارائه نداده است پس نمی‌توان برنده نشدنش را به بدشانسی و بازی دفاعی حریف ارتباط داد و زمین خراب هم تا حدودی تأثیرگذار بوده است.
