پیشگیری از موج پنجم ویروس کرونا با حقوق شهروندی

به گزارش وقت صبح به نقل اردشیر گراوند، جامعه شناس در ایران نوشت: مــــــاه ها از شــــــــیوع بیماری کرونا در کشور می‌گذرد؛ در این مدت پیک‌هــــای متعـــــدد بیماری و مشکلات و معضلات ناشی از آن را تجربه کرده‌ایم.

این روزها درحال گذر از پیک چهارم بیماری هستیم اما همچنان بیم خیز مجدد بیماری پس از تعطیلات پیش رو وجود دارد.

متأسفانه استمرار بحران در جامعه باعث شده برخی از افراد جامعه درایفای مسئولیت شهروندی خود سهل‌انگاری کنند که البته این موضوع طبیعی و بخشی از نتایج استمرار یک بحران در جامعه است.

پروتکل های بهداشتی

از این‌رو برای دعوت مردم به رعایت پروتکل‌های بهداشتی و پیشگیری از بروز پیک پنجم بیماری ناگزیریم برخی از بدیهیات را مجدداً یادآوری کنیم.

به اعتقاد من باید در نخستین گام محدودیت‌های مربوط به سفر و تردد، بیشتر و شدیدتر شود.

خوشبختانه اقتصاد کشور به آرامی در حال گردش است، بنابراین می‌توان محدودیت‌ها را با قدرت بیشتری اعمال کرد، همان طور که هریک از ما می‌دانیم در پیک چهارم بیماری کرونا روزانه بیش از 300 نفر از هموطنانمان را از دست دادیم و با سختی توانستیم این آمار را به کمتر از 200 برسانیم ،پس به هیچ وجه نباید با سهل‌انگاری دوباره جان خود و اطرافیانمان را به خطر بیندازیم.

قدم بعدی صحبت با اقشار مختلف جامعه است. حقیقت این است که مردم از تنهایی، دوری و عدم ارتباط به ستوه آمده‌اند از این‌رو در کوچکترین فرصت پیش آمده مانند رستوران گردی، عروسی و عزا قاعدتاً دوباره در مجامع حضور می‌یابند یا در اولین تعطیلات طی یک تصمیم‌گیری هیجانی بار سفر را بسته، راهی می‌شوند، بنابراین باید از طریق مطبوعات، خبرگزاری‌ها وهمچنین نخبگان جامعه با مردم صحبت شود و آنها را به رعایت اخلاق و حقوق شهروندان دعوت کرد.

آمار بالای ابتلا

نکته دیگر این است که در کشور ما آمار ابتلا به بیماری بیش از چند هزار مورد است در حالی که تعداد محدودی از مبتلایان جان خود را از دست می‌دهند و به عبارتی احتمال مرگ براثر بیماری شاید یک دهم درصد ابتلا به آن باشد.

مردم با مشاهده این رقم پایین گمان می‌کنند اگر به کرونا مبتلا شدند هم بهبود می‌یابند و احتمال مرگ آنها بسیار پایین است پس بی‌محابا پروتکل‌های بهداشتی را زیر پا می‌گذارند؛به همین دلیل سیستم ارتباطی باید به توضیح عوارض این بیماری بپردازد. معمولاً در جامعه گاهی به صورت سلبی و در بعضی مواقع ایجابی رفتار می‌کنیم.

به نظرمن در این شرایط در مورد مسائل اجتماعی باید سلبی رفتار کنیم، یعنی تذکرات و راهنمایی‌ها به عنوان مسائل اجتماعی باید سلبی باشد و نباید‌ها برای مردم توضیح داده شود، برای مثال گفته شود: بهتر است در میهمانی‌ها و دورهمی‌ها شرکت نکنیم.

مداخله نکنیم

اگر کسی کرونا گرفت در درمان او مداخله نکنیم. بهتر است به خانه او نرویم و جملات دیگری از این دست.

در مورد جرایم و محدودیت‌ها هم بهتر است مواردی که بازدارنده بوده‌اند بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و تقویت شوند، برای مثال محدودیت مربوط به تردد در شهرها بخوبی اجرا شد و بازدارنده هم بود.

از این‌رو حتی می‌توان ساعت این محدودیت را بیشتر کرد تا به نتیجه مطلوب دست یابیم، البته بهتر است برای نقاطی که به دوربین مجهز نیست هم تدبیری اندیشیده شود تا این محدودیت بدرستی اعمال شود.