تصاویر/ خانم مجری با تیپ‌های همیشه ساده و یکسان
شعله رزمجو یکی از مجری‌های بخش خبر صداوسیما است.
به گزارش وقت صبح ، این مجری که همسر امید قالیباف دیگر مجری خبر است، در اغلب مواقع پوشش‌های یکسان و ساده‌ای دارد.
خانم گوینده: از اول هم بچه مثبت بودم
جام جم: امروزه برخی افراد به خصوص آن‌هایی که در سنین جوانی هستند. بیکاری و یا کم کاری خود را به گردن وضع جامعه، کم شانسی، نداشتن آشنا و پول و پارتی و… می‌اندازند.
این افراد لازم است که عبارت سعی و تلاش را دوباره خوانی کنند. بودند و هستند کسانی که فعل توانستن را صرف کردند و با وجود محدودیت‌های فراوان، به موفقیت‌های بسیاری دست یافتند.
راه دوری نمی‌رویم، به نمونه‌های تاریخی و شخصیت‌های خارجی هم کاری نداریم. هر روز ساعت ۹ صبح در استودیو خبر شبکه یک حاضر می‌شود و اخبار ایران و جهان را به سمع و نظر بینندگان می‌رساند.
متولد تیرماه است و متاهل و به تازگی ۳۵ سالگی را تجربه کرده است. جراح قلب نشد اما مهندس، حقوقدان، مترجم و با زحمت و ممارست بسیار به جرگه گویندگان خبر وارد شد.
*خانم رزمجو، اندکی از گذشته خود بگویید تا وارد سوال‌های دیگر شویم؟
شهر و زادگاه من چالوس است. قبل از اینکه به مدرسه و کلاس اول بروم. با کمک پدر و مادر و البته علاقه خودم شروع به خواندن دیوان پروین اعتصامی و روزنامه اطلاعات کردم. نوشتن بلد نبودم اما چون حروف را می‌شناختم می‌توانستم متون چاپی را بخوانم.
*در دبستان اهل شیطنت و شلوغ کاری بودید؟
نه، همیشه میز اول می‌نشستم و همین که معلم سوال می‌کرد از همه زودتر دستم را برای جواب دادن بالا می‌بردم. اهل دعوا و شیطنت نبودم. تا پایان دبیرستان هم جزو شاگرد ممتازهای مدرسه بودم. در کُل، یک بچه مثبت درسخوانِ لج درآر.
*دوست داشتی چه کاره بشوی؟
همیشه دوست داشتم جراح قلب بشوم. برای همین دیپلم تجربی آن هم با معدل بالای ۱۹ گرفتم. خواست خدا بود که پزشکی قبول نشدم چون اصلاً طاقت دیدن خون و دست و پای شکسته ندارم.
اگر خون ببینم از حال می‌روم. به هر صورت قسمت شد به دانشگاه ارومیه رفته و مهندسی کشاورزی با گرایش خاک‌شناسی بخوانم.
فوق لیسانس خاک‌شناسی را از اهواز گرفتم. و از سال ۱۳۸۶ در حالی که تنها ۲۶ سال داشتم به تدریس دروس پایه و تخصصی خاک‌شناسی در دانشگاه شیراز مشغول شدم.
*با این سن کم، ارتباط دانشجویان با شما چگونه بود؟
خیلی جالب بود. روزهای اول تدریس، دانشجویان تصور می‌کردند که من هم مانند خودشان دانشجو هستم. و منتظر ورود استاد می‌شدند و وقتی می‌دیدند که یک نفر هم سن و سال خودشان قرار است تدریس کند برایشان تازگی داشت.
همزمان با تدریس، تصمیم گرفتم که در رشته کارشناسی حقوق در همان دانشگاه تحصیل کنم. باز جالب این بود که با برخی از دانشجویان خودم در دروس عمومی همکلاس شده بودم.
در حال حاضر هم مشغول گذراندن دروس حقوق در مقطع فوق لیسانس هستم.
*چه شد که به شغل گویندگی و اجرای برنامه‌های رادیو و تلویزیونی مشتاق شدید؟
سال ۱۳۸۶ صدا و سیمای شیراز برای جذب گوینده خبر فراخوان استانی داد. من هم ثبت نام کردم، تست دادم و خوشبختانه از میان ۱۳۰۰ نفر شرکت کننده تنها دو نفر پذیرفته شدند که یکی من بودم.
بعد از مدتی آموزش، در رادیو شیراز مشغول به کار شدم. در خبر شیراز، بخش خبر انگلیسی را با کمک برخی همکارانم راه اندازی کردم.
در این بخش هم گزارش انگلیسی تهیه می‌کردم و هم دبیر و گوینده انگلیسی بودم. برخی از کارهای خبری من امتیاز بالایی را در واحد ارزیابی اخبار احراز کرد. و در سال ۱۳۹۰ با افتتاح استودیوی خبر ۳۰ / ۲۲ به تهران فراخوانده شده و گوینده خبر شبکه ۲ ساعت ۳۰ / ۲۲ شدم.
*اولین اجرایی را که مقابل دوربین خبر نشستی چگونه بود؟
استرس اولین اجرا را هیچگاه فراموش نمی‌کنم، در چهره خود همه چیز را عادی نشان می‌دادم اما پنجه‌های پایم مانند بید می‌لرزید. اما با کمک خدا، خبر را بدون نقص اجرا کردم.
*الگوی اجرا و خبرخوانی شما چه کسی بود؟
من از تمام پیشکسوتان خبر و گویندگان باسابقه نکته‌ای را یاد می‌گرفتم. زحمات و ممارست‌های بسیاری در این بخش داشتم. از همه بیشتر علاقه‌مند به اجرای خبر خانم شریفی مقدم بودم.
*آیا احساس می‌کنی که گوینده خوب و قابلی شده ای؟
این قابلیت به انتخاب و نظر مردم مربوط می‌شود. این مردم هستند که تعیین می‌کنند یک گوینده خوب و مسلط است یا نه.
هر اندازه که یک گوینده خبر بتواند بیشتر مخاطب خود را به دنبال کردن اخبار تشویق کند به نظر من موفق‌تر است.
گوینده خبر نباید از موضع بالا و برتری برای مخاطب خبر بخواند. چرا که مخاطب چنین حس و غروری را نمی‌پسندد، لذا دلزده می‌شود و پیگیری خبر را رها می‌کند.