به گزارش وقت صبح ، نیوشا صیغمی در تصویر جدیدی که از او منتشر شده، باز هم آرایشی غلیظ را برای خود برگزیده است.
نیوشا ضیغمی در فیلم یک روحانی
امید آقایی کارگردان فیلم سینمایی «ورود و خروج ممنوع»، اولین روحانی است که در جشنواره فیلم فجر حضور دارد. این کارگردان اولین اثر خود را به صورت کمدی و با نقدی متفاوت به جامعه روحانیت جلوی دوربین برده است.
با این روحانی کارگردان درباره چگونگی ورود به سینما و ساخت این اثر سینمایی صحبت کردیم.
* شما به عنوان یک روحانی اولین اثر سینمایی را که جلوی دوربین برده‌اید یک اثر کمدی است، چه چیز باعث شد که به سمت کمدی بروید؟
اینکه چرا اولین فیلم سینمایی خود را یک اثر کمدی انتخاب کرده‌ام این است که هدف ما این بود که بتوانیم با مردم ارتباط برقرار کنیم، البته این را باید بگویم از ابتدا به دنبال این بودم که بدون استفاده از بودجه دولتی، فیلم بسازم و این مستلزم این بود که سرمایه گذار برای سرمایه‌گذاری روی این پروژه قانع شود.
به همین دلیل باید دنبال سوژه‌ای می‌رفتم که سرمایه گذار قانع شود که این فیلم فروش خواهد داشت و در گیشه اتفاقی می‌افتد که به نفع سرمایه گذار تمام می‌شود و سرمایه‌اش با سود باز می‌گردد.
در حال حاضر بیشتر فیلم‌هایی از فروش خوب و تضمین شده برخوردار هستند، که آثار کمدی باشند. ما در سال ۱۳۹۷ «ورود و خروج ممنوع» را ساختیم، در واقع فیلمنامه‌ای داشتیم که به آقای شایسته ارائه کردیم که خوشبختانه با اقبال وی مواجه شد و در کنار آن نیز سرمایه گذار برای حضور در این پروژه قانع شد، البته بخشی از سرمایه نیز توسط آقای شایسته تامین شده است.
* در سینمای ایران فیلم‌هایی در رابطه با روحانیت ساخته شده است که رگه‌های طنز هم دارد، که از آن جمله می‌توان به «مارمولک» کمال تبریزی اشاره کرد، «ورود و خروج ممنوع» تا چه اندازه نزدیک به «مارمولک» است؟
می‌توان گفت که به نوعی «ورود و خروج ممنوع» نزدیک به «مارمولک» کمال تبریزی است، ما سعی کرده‌ایم که یک نقد جدی به روحانیت در قالب طنز داشته باشیم، متاسفانه ما اسیر خودسانسوری هستیم، این سانسور البته از طریق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به فیلم ما اعمال شد، خودسانسوری و تنگ نظری مساله‌ای است که ما درگیر آن هستیم. فیلم سینمایی «مارمولک» توسط مقام معظم رهبری دیده شد و مورد توجه ایشان قرار گرفت.
متاسفانه به خاطر ساخت «ورود و خروج ممنوع» ۲ سال منتظر مجوز وزارت ارشاد بودم، در واقع از نگاه خودشان می‌ترسیدند که این فیلم بعدها دردسر ساز باشد و به همین دلیل از ما خواستند که تاییدیه حوزه علمیه را بیاوریم تا مجوز صادر شود، ما نیز تاییدیه فیلمنامه را از حوزه علمیه دریافت کردیم تا بتوانیم مجوز ساخت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را دریافت کنیم.
