بسیاری از والدین وقتی فرزندشان خاطرات دردناکی از چیزهایی که در لحظات ناراحتی به آنها گفته شده بازگو می‌کنند، عمیقا از آن حرف‌ها پشیمان شده‌اند. هر چقدر هم که والدین تلاش کنند فرزندپروری هیچگاه عالی به نظر نمی‌رسد. نکته کلیدی این است که ضعف‌ها را پذیرفته و بر عشق و تلاشی که انجام می‌دهید تمرکز کنید.
به گزارش همشهری آنلاین؛ فرزندپروری سفری پر از چالش و شادی است. در لحظات پر استرس، کلماتی ممکن است از دهان والدین خارج شوند که بعدها موجب پشیمانی آنها شود. در حالی که این اظهارات ممکن است در آن زمان موجه به نظر برسند اما بر عزت‌نفس و سلامت عاطفی کودک تاثیر زیادی دارند. در اینجا به ۵ مورد از آنها با مثال اشاره شده است.
۱_ استفاده از عبارات مطلق
مثال: والدینی ممکن است با گفتن این جمله که تو همیشه آنچه را که به تو می‌گویم فراموش می‌کنی ابراز ناراحتی کند.
نکته: اظهارات مطلق می‌تواند باعث شود کودک احساس ناتوانی در تغییر کند و به طور بالقوه بر اعتماد به نفس و انگیزه او تاثیر بگذارد.
۲_ ابراز ناامیدی بدون حمایت
مثال: والدین ممکن است ناامیدی را با بیان این جمله ابراز کنند:« ما فکر می‌کردیم تو بهتر عمل می‌کنی»
نکته: در حالی که داشتن انتظارات طبیعی است، ابراز ناامیدی بدون ارائه حمایت می‌تواند منجر به احساس بی‌کفایتی و اضطراب در کودکان شود
۳_ نادیده گرفتن احساسات کودک
مثال: یکی از والدین ممکن است بگوید:« تو بیش از حد حساسی؛ این فقط یک شوخی است».
نکته: باطل کردن احساسات کودک می‌تواند مانع از توانایی او در بیان خود شود، او را به سرکوب احساسات سوق دهد و بر هوش هیجانی او تاثیر بگذارد.
۴_ برچسب زدن منفی به کودک
مثال: در یک لحظه ناراحتی، یکی از والدین ممکن است بگوید:« تو خیلی تنبل هستی».
نکته: برچسب منفی زدن به کودک می‌تواند به تصویر و انگیزه کودک آسیب برساند و ایجاد یک اخلاق کاری قوی و احساس مسئولیت را چالش‌برانگیز کند.
۵_ مقایسه به کودکان دیگر
مثال: والدین ممکن است ناراحتی خود را با گفتن این جمله ابراز کنند:« به وضعیت دوستت نگاه کن، چرا تو نمی‌توانی مثل او باشی»
نکته: چنین مقایسه‌هایی می‌تواند به عزت‌نفس کودک آسیب برساند و رقابت ناسالم ایجاد کند و منجر به احساس بی‌کفایتی و رنجش شود.
قدرت کلمات در فرزندپروری
فرزندپروری یک سفر چالش‌برانگیز است و طبیعی است که لحظات ناامیدی داشته باشیم. با این حال، توجه به کلمات ما می‌تواند به طور قابل توجهی بر سلامت عاطفی فرزندانمان تاثیر بگذارد. به جای بیان کلماتی که ممکن است آسیب‌رسان باشد، می‌توانیم نسبت راهنمایی، صبر و درک تلاش کنیم و به فرزندانمان کمک کنیم به افرادی با اعتماد به نفس و انعطاف‌پذیر تبدیل شودند که عمیقا احساس می‌کنند دوست‌داشتنی هستند.
