«کبوتر پشت‌دار» که در برخی مناطق به نام «دوکت» شناخته می‌شود، یکی از زیباترین و محبوب‌ترین نژاد‌های کبوتر در ایران است. این کبوتر به دلیل طرح و رنگ خاص پرهایش، به‌ویژه در ناحیه پشت و بال‌ها، مورد توجه علاقه‌مندان به پرورش کبوتر قرار دارد.
ویژگی‌های ظاهری
کبوتر پشت‌دار به داشتن یک الگوی خاص رنگی روی ناحیه پشت و گاهی روی بال‌ها معروف است. این الگو معمولاً شامل رنگی متفاوت و متضاد با سایر بخش‌های بدن است که جذابیت زیادی به این پرنده می‌دهد.
این کبوتر‌ها بدنی کشیده و متناسب دارند و پر‌های صاف و براق از ویژگی‌های برجسته آنهاست.
رنگ‌بندی این کبوتر‌ها متنوع است و می‌تواند شامل رنگ‌های سفید، مشکی، خاکستری، قرمز یا ترکیبی از این رنگ‌ها باشد.
کبوتر «پشت‌دار» علاوه بر ظاهر زیبا، رفتاری آرام و صلح‌جویانه دارد. این پرنده‌ها معمولاً با دیگر کبوتر‌ها به خوبی سازگار هستند و به‌راحتی در محیط‌های مختلف نگهداری می‌شوند.
این نژاد در بسیاری از نقاط ایران و جهان شناخته شده است. در ایران، کبوتر‌های پشت‌دار در میان علاقه‌مندان به کبوتر بسیار محبوب هستند و به‌ویژه در مناطق شهری و روستایی که سنت پرورش کبوتر رواج دارد، یافت می‌شوند.
این کبوتر‌ها به یک رژیم غذایی متعادل شامل دانه‌ها، غلات و سبزیجات نیاز دارند. استفاده از مکمل‌های ویتامینی به بهبود سلامت پرنده کمک می‌کند.
برای نگهداری از کبوتر پشت‌دار، قفس‌های تمیز و مناسب با تهویه خوب و نور کافی توصیه می‌شود.
کبوتر پشت‌دار به‌راحتی جفت‌گیری کرده و تخم‌گذاری می‌کند. جوجه‌های این کبوتر معمولاً به سرعت رشد می‌کنند.
این کبوتر‌ها بیشتر به‌عنوان پرنده‌های زینتی پرورش داده می‌شوند و به دلیل زیبایی خیره‌کننده‌شان در نمایشگاه‌های پرندگان نیز شرکت داده می‌شوند. علاوه بر این، نگهداری از آنها برای علاقه‌مندان به کبوتر به‌عنوان یک سرگرمی لذت‌بخش محسوب می‌شود.
کبوتر پشت‌دار (دوکت) به دلیل ظاهر زیبا، رفتار دوستانه و سازگاری با محیط‌های مختلف، یکی از بهترین گزینه‌ها برای پرورش‌دهندگان و علاقه‌مندان به کبوتر است. این پرنده‌ها نمادی از هنر و زیبایی در طبیعت هستند و نگهداری از آنها تجربه‌ای لذت‌بخش برای هر فرد خواهد بود.
تمام نژاد‌های دوکت به غیر از دوکت سه‌بر شیراز باید این خصوصیات دارا باشند تا مورد پسند واقع شوند
- باید در نژاد‌های کاکلی، کاکل نوک تیز باشند
– تعداد پر‌های اصلی هر بال از ده عدد پر سفید کمتر و یا بیشتر نباشد
– در قسمت پر‌های رنگی پر سفید نداشته باشد
– در زیر بال‌ها همانند روی بال رنگی باشد
– به غیر از بال‌ها هیچ جای بدن پر رنگی نداشته باشد مانند زیر چشم و کنار پا‌ها
– شصتی‌های هر بال رنگی باشد
– بهتر است پر‌های رنگی بال‌ها توسط نوار کوچکی که به سمت پایین و روی کمر نرفته باشد به هم وصل باشند تا کبوتر زیباترشود.
انواع کبوتر پشت‌دار یا دوکت
کبوتر دوکَت از کبوتر‌هایی است که دارای تنوع رنگی زیاد ودر نژاد‌های مختلفی وجود دارد که به نام شهری که در آن بیشتر یافت می‌شوند معروفند.
نژاد‌های آن عبارتند از
- دوکت قزوین که کشیده‌ترین وخوش قدوقامت‌ترین آنهاست.
– دوکت خرم‌آباد که دارای جثه کمی کوچکتر از دوکت قزوین است و دارای تنوع رنگی بیشتری است.
– دوکت تهرانی که همه بدون کاکل هستند و دو نژاد دارد؛ نوک معمولی و نوک ریز و بیشتر در رنگ‌های زرد و سرخ و در هر دو رنگ ترکیب خال‌های مشکی وجود دارد و بیشترین ساعت پرواز را در دوکت‌ها دارند.
– دوکت شیراز که دو نژاد است نژاد کاکل‌دار و بدون کاکل. نژاد کاکلی همانند دوکت قزوینی است ولی در بیشتر مواقع یک خال کوچک هم رنگ بال‌های خود زیر چشم دارد و کمی کاکل کوچکتر دارد.
- نژاد بدون کاکل که مانند کبوتر کربلایی سه خال روی سر خود دارد یکی روی سر و یکی هم زیر هر دو چشم و اکثر مواقع هم کنار پا‌ها لکه هم‌رنگ بال‌ها دارد و کمتر در رنگ هفت رنگ یا کوهی وجود دارد.
– دوکت تزئینی که پاپر‌های بلندی تقریبا اندازه بال‌ها دارد
– دوکت پلاکی که در رنگ‌های آبی و طاووسی نیز وجود دارد و در بیشتر مواقع روی دُم پر رنگی دارد. در اهواز این دوکت‌ها را به دوکت خط سفید تبدیل کرده‌اند.
– دوکت کینگ که از این نژاد‌ها جداست و بیشتر در خانواده شامی‌ها و سینه فر‌ها قرار می‌گیرد و در رنگ‌های پولک‌دار بیشتر یافت می‌شود.
