شجریان نشست خبری رونمایی از دو آلبوم منتشرنشده از آخرین کنسرت زندهیاد محمدرضا شجریان مربوط به سال ۱۳۹۳ در اروپا با عنوان «سَر در گریبان» و «بانگ دُهُل» در قالب ویژهبرنامه «یادگاری جاودانه» گفت: من راه خودم را در موسیقی پیش گرفتم با این وجود، یک هزارم به آن چیزی که پدر بوده، نمیرسم.
به گزارش وقت صبح به نقل از نور نیوز؛ شجریان افزود: برای برگزاری کنسرت از آثار استاد هیچ فکری نکردیم، شاید در آینده، در این باره تصمیم بگیریم.
این خواننده درباره انتشار آلبوم مشترک زندهیاد محمدرضا شجریان و برادران پورناظری بیان کرد: پدر خیلی راغب به انتشار این آلبوم نبود و این موضوع به دلیل کدورتی میان سهراب پورناظری بود، شاید اگر استاد اکنون زنده بود این آلبوم منتشر میشد و کدورتها برطرف میشد، شاید بتوانیم تصمیم دیگری در این باره بگیریم و این اثر در اختیار علاقهمندان قرار بگیرد.
آرزوی برگزاری کنسرت خیابانی
شجریان درباره برگزاری کنسرت خیابانی و چالشهای به وجود آمده در این حوزه بیان کرد: تا خیابان هست، مردم هستند و ما هستیم، آرزوی من هم هست، براساس تجربه قبلی، باید تمام جوانب را برای برگزاری کنسرت بسنجیم، برخی دوستداران در آن زمان شرایط را برای برگزاری کنسرت، مناسب نمیدانستند. برگزاری کنسرت خیابانی آرزوی من بوده، هست و خواهد بود.
این خواننده درباره تجربههای موسیقی خود اظهارداشت: همیشه سعی کردم بهترین راه را انتخاب کنم و خودم را به چالش بکشانم و آثار متنوعی منتشر کنم، در همکاری با هنرمندان اول باید ساز دلم با آن اثر کوک باشد، اگر اینطور نبوده متاسفم که برخی از این آثار رضایت نداشتند. همیشه سعی میکنم ۱۰۰، صدم را بگذارم.
وی درباره فعالیت دخترش یاسمین گفت: علاقه یاسمین به سمت موسیقی غربی و جز با زبان انگلیسی و فرانسه بوده اما او بسیار علاقهمند ایران است، دوست دارد کار ایرانی بخواند، تمرکزش بر موسیقی غربی است، همچنان اجازه دارد که سلیقه خودش را ادامه بدهد، فرقی نمیکند فعالیتش را در ایران یا خارج از کشور بخواند. اگر فارسی هم بخواند با سلیقه ما یکی نیست.
واکنش به واژه حکومتی یا غیر حکومتی
شجریان درباره مرزبندیهای سیاسی و اجتماعی و کاربرد واژههای خواننده حکومتی و غیرحکومتی گفت: من خواننده مردمی و جزئی از مردم هستم، این ضعف است که تنها به یک جمله نمیتوان اکتفا کرد، عملکرد یک هنرمند باید این را نشان بدهد، چگونه از هوش هیجانی و اجرای برنامه برخوردار است، عصبانیت برخی را از این موضوعها درک میکنم؛ “اگر با من نبود هیچ میلی، چرا جام مرا بشکست لیلی”
وی درباره حمایت از خوانندگان زنان گفت: خوشحالم که نقشی در این زمینه داشته باشم، این شرایط روا نیست، یک روزی به مدیر برنامهام گفتم که اگر بخواهیم اقدام عملی انجام دهیم، باید چه کار کنیم که نشست را با آقای خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی داشتیم، نتیجه نشست این بود که در جامعه شکافهایی در این رابطه وجود دارد، عملا هم کار خودم را شروع کردم، حضور زنان جز زیبایی چیزی ندارد و حاضریم این شکاف را پر کنیم.
شجریان درباره برگزاری کنسرت در ایران گفت: در اجراهای گذشته نتوانستیم جوابگوی یک هشتم علاقهمندان باشیم، هدف این بود که بیشتر علاقهمندان به همراه خانواده با بلیت ارزان در کنسرت حضور پیدا کنند، مدتهاست که به این موضوع فکر میکنیم. کاری که آقای قربانی برای ایجاد سازه و میزبانی از ۹ هزار نفر انجام دادند، ایده خوبی بود امیدواریم مذاکرهای با اجرای این طرح انجام شود تا در شهرستانها و تهران کنسرت برگزار کنیم.
