محمد قربانی در دیدار الوحده مقابل تراکتور شب متفاوتی را پشت‌سر گذاشت؛ شبی که شاید بتوان آن را نقطه عطفی در مسیر فوتبالی او دانست. در ورزشگاه یادگار امام زیر نگاه هزاران تماشاگر تبریزی او با اعتماد به نفس و آرامشی کم‌نظیر وسط زمین ایستاد و بازی را به کنترل خود درآورد؛ تا جایی که بسیاری او را بهترین بازیکن الوحده دانستند. قربانی در این مسابقه نشان داد که تنها یک هافبک صرفاً دفاعی نیست. بارها از منطقه خود جلو کشید توپ را با قدرت از حریف گرفت و با جسارت به محوطه تراکتور نزدیک شد. حتی شوت سنگین او از پشت محوطه بیرانوند را وادار کرد که واکنشی تماشایی نشان دهد. این همان وجهی از فوتبال قربانی است که کمتر دیده‌ایم: ترکیب قدرت فیزیکی با جسارت حمله و هوش در توزیع توپ.
وقتی عملکرد او را با سطح لیگ‌هایی مثل روسیه و امارات مقایسه می‌کنیم به‌روشنی مشخص است که قربانی یک سر و گردن بالاتر از آن فضاها بازی می‌کند. در واقع او با کیفیتی که به نمایش گذاشت ثابت کرد که لیاقت تجربه کردن فوتبال در لیگ‌های معتبر اروپایی را دارد. شاید تنها یک انتقال درست و کمی اعتماد فاصله قربانی با سطح بالاتر فوتبال جهان باشد.
اما اهمیت نمایش او فقط به همین جا ختم نمی‌شود. تیم ملی ایران مدت‌هاست در خط میانی با مشکل ثبات و کارآمدی مواجه است. ترکیب‌های مختلفی امتحان شده اما هنوز یک هافبک مطمئن که بتواند هم دفاع کند و هم به حمله کمک برساند جای خالی خود را نشان می‌دهد. دیدار الوحده برابر تراکتور می‌تواند پاسخی برای این پرسش باشد: چرا محمد قربانی در ترکیب اصلی تیم ملی نباشد؟ او همان بازیکنی است که می‌تواند تعادل را به خط میانی ایران بازگرداند.
امیر قلعه‌نویی تاکنون چندین بار در ترکیب اصلی خود از قربانی استفاده کرده اما هیچ‌گاه در بازی‌های بزرگ و حیاتی فرصت عرض‌اندام به این بازیکن را نداده است و شاید بازی‌های تدارکاتی پیش رو بهترین فرصت برای قربانی باشد تا پیش از جام جهانی ۲۰۲۶ و در زمان غیبت احمد نوراللهی خود را به ترکیب اصلی تیم ملی برساند البته به شرطی که فرم بازی با تراکتور در یادگار امام و شرایطی فعلی قربانی در لیگ امارات برای مسابقات تیم ملی نیز حفظ شود و کادرفنی تیم ملی بتواند به درستی از او در مسابقات تدارکاتی پیش رو بازی بگیرد. محمد قربانی در تبریز چیزی فراتر از یک نمایش خوب ارائه داد. او بی‌پرده گفت که برای روزهای بزرگ آماده است؛ بازیکنی که می‌تواند آینده متفاوتی برای خودش و حتی برای فوتبال ایران بسازد. حالا همه چیز به این بستگی دارد که آیا فرصت بزرگتر به او داده می‌شود یا نه.
