علیرضا حسن‌خانی، منتقد و روزنامه‌نگار درباره این سکانس نوشت: در همین زمان کوتاه بعد از پخش سکانس چایی خوردن نقی و هما یا به قول نقی «چاییِ هماپهلو» شاهد موجی از بازنشر این سکانس در فضای مجازی هستیم.
به گزارش برترین‌ها، وی افزود: چرا باید همچین سکانس ساده و پیش پا افتاده‌ای اینهمه موج ایجاد کند؟ دقت کنید منظور عرضم از پیش پا افتاده کیفیت اجرای خوب دو بازیگر و یا کارگردانی هوشمندانه‌اش و یا خلق اتمسفری جذاب و گرم و صمیمی در این سکانس به خصوص نیست بلکه در مورد سادگی و گذرا بودنش در جریان درام و داستان صحبت می‌کنم. تلویزیون آنچنان واقعیات و حقایق را قلب کرده و در نمایش رئالیسم جاری زندگی روزمرهٔ مردم دست برده که نه تنها اثری از حقیقت در آن نیست بلکه از روح و محتوای یک زندگی معمولی هم تهی شده. نقی معمولی چند دقیقه‌ای از یک زندگی معمولی را در تلویزیون نشان داد و مردم اینچنین از تماشای تصویر خود واقعی‌شان از رسانه‌ای که قرار بوده متعلق به خودشان باشد شگفت زده شده‌اند.
چرا؟ اینهمه فاصله چرا ایجاد شده و چه اشکالی در شکل‌گیری و نمایشش بوده که حالا و بعد از گذر سالیان دراز حل و فصل شده و بلااشکال؟ چه اشکالی در نمایش نشستن و چایی خوردن یک زن و شوهر وجود داشته که سیمای ملی این اندازه در نمایشش امساک به خرج داده؟ صدا و سیما در این سال‌ها به اندازهٔ همین بدیهیات از مردم فاصله گرفته و به همین نسبت هم دچار خسران شده با این تفاوت که به نسبت پیش پا افتاده بودن چنین تصویری، گسل و گسست عمیق میان ارگان صدا و سیما و مردم بیشتر خودنمایی می‌کند. در این چند سال اخیر آگاهان رسانه‌ای خیلی خیلی زیاد از ایجاد این گسل صحبت کرده‌اند و آن را به عنوان نشانه‌ای از گسست مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند.
