به گزارش وقت صبح ،ترانه علیدوستی نقش لیلا را ایفا می‌کند. او هنرپیشه‌ای مقتدر و توانا است که در این فیلم هم از پس اجرای درست شخصیت دختری مستقل و زرنگ به خوبی برآمده است. لیلا که سعی دارد با فکر خود و کنترل اوضاع به زندگی برادرانش سروسامانی بدهد، در مقابل خیلی چیزها می‌ایستد.
او از زنان طبقه نه‌چندان مرفه اقتصادی جامعه است و از همین روی، لباس‌های گران و چشمگیری به تن ندارد. لیلا نماینده زنانی است که مشکلات و مصائب رنگارنگ زندگی باعث شده که خودشان را در اولویت‌های پایین‌تر زندگی‌شان قرار بدهند و به اموری مانند استایل و لباس بی‌توجه باشند. شاید او پوشش چشمگیری نداشته باشد اما در بزنگاه‌هایی در اثر، مجال بروز شخصیت مستقل و قهرمان‌گونه‌اش را در استایل خود پیدا می‌کند.
برای مثال، در صحنه‌هایی که خانواده جوراب‌لو به مهمانی عروسی دعوت می‌شوند، آرایش لیلا و استفاده از رنگ قرمز برای روسری نشان از دختری قوی دارد که به جذابیت‌های وجودی خودش واقف است. در صحنه‌های دیگر نمی‌توانیم شاهد استایلی درخشان و زیبا از لیلا باشیم. او مانند تمامی هم‌تایان و هم‌قشرانش انتخاب‌های کمی در پوشش دارد و دستش در تدارک‌دیدن استایل برای خود باز نیست. هزینه و از سوی دیگر، محدودیت‌های فرهنگی و عرفی که بر پوشش اقشار تنگ‌دست‌تر سایه می‌اندازند، راه را برای فکرکردن به مقوله‌ای به نام استایلینگ می‌بندند.
پورصمیمی از اساتید بازیگری ایران است. او نقش‌های مختلفی را ایفا کرده و در قالب شخصیت‌های رنگارنگی فرورفته است. بازی او در فیلم برادران لیلا هم مانند همیشه دیدنی است. او در به تصویرکشیدن پدری مفلوک و مستبد که زندگی را به کام فرزندانش تلخ کرده و در پی عنوان پوچ «بزرگ فامیل‌شدن» می‌دود، لباس‌هایی متناسب و مناسب به تن می‌کند. او در بیشتر صحنه‌ها نامرتب است و با پوششی کهنه و مفلوکانه دیده می‌شود. حتی زمانی که در جشن عروسی شرکت دارد و قرار است که در قاموس بزرگ خاندان عرض اندام کند هم استایلش با آن قامت خمیده‌ای که نه مجال و نه ظرفیت راست‌شدن دارد، مرتب و قابل‌تحسین به نظر نمی‌رسد. پورصمیمی تصویری نمادین از تصمیمات اشتباه و ظلمی است که چراغ را به خانه روا نمی‌دارد و آن را به مسجد می‌سپارد. او به خوبی از عهده اجرای نقشی برمی‌آید که احساسات مختلفی از جمله ترحم، تنفر و تردید را در مخاطب برمی‌انگیزد.
