در ۲۳ دوره لیگ برتر، قهرمان‌ها چنین سناریویی داشتند: ۳ بار بهترین خط حمله، ۹ بار بهترین خط دفاع، ۳ بار بهترین خطوط حمله و دفاع و ۸ بار (پاس در لیگ سوم، فولاد در لیگ‌های چهارم و سیزدهم، سایپا در لیگ ششم، پرسپولیس در لیگ‌های هفتم، هجدهم و بیست و سوم و سپاهان در لیگ چهاردهم) هیچکدام از این دو آیتم در قامت قهرمان وجود نداشت.
لیگ هشتم/ استقلال
اولین قهرمانی بود که جام را با تصاحب بهترین خطوط حمله و دفاع بالای سر برد. تیمِ قلعه‌نویی ۷۰ گل در ۳۴ بازی زد که ۱۲ گل از دومین خط حمله برتر بیشتر بود. آنها ۳۴ گل هم خوردند و به طور مشترک با سپاهان، بهترین خط دفاع را تصاحب کردند.
لیگ شانزدهم/ پرسپولیس
فصل با ۴۶ گل زده در ۳۰ بازی برای پرسپولیس و کسب قهرمانی تمام شد. آنها با یک گل برتری نسبت به استقلال، بهترین خط حمله فصل شدند. در فاز دفاعی، تیم برانکو ۱۴ گل خورد که ۱۰ گل کمتر از دومین خط دفاع برتر فصل یعنی تراکتور و گسترش فولاد بود.
لیگ هفدهم/ پرسپولیس
برانکو و تیمش همان سناریوی فصل قبل را تکرار کردند: قهرمانی با داشتن بهترین خطوط حمله و دفاع. قرمز‌ها ۴۸ گل در ۳۰ بازی زدند که ۲ گل از ذوب‌آهن بیشتر بود. آنها فصل را با ۱۵ گل خورده تمام کردند یعنی ۳ گل کمتر از استقلال.
لیگ بیست و چهارم/ تراکتور
تراکتور با وجود یک بازی کمتر، هم صدرنشین است و هم بهترین خطوط حمله و دفاع را دارد. تیم اسکوچیچ، ۴۵ گل در ۲۶ بازی زده که ۲ گل از سپاهان (با یک بازی بیشتر) بیشتر است. دروازه آنها ۱۴ بار باز شده یعنی یک گل کمتر از گل‌گهر که دومین خط دفاع برتر فصل است.
منبع: فوتبالی
