سالها زمان برد تا ستاره های کشتی ایران، به دستاودری که همه منتظر آن بودند برسند؛ یک بار در تهران همه انتظار اولین قهرمانی جهان را می کشیدند اما بزرگترین دستاورد تاریخ کشتی ایران، نه در خانه، که در یوکوهامای ژاپن به دست آمد، آن هم چنان مقتدرانه، که همچنان یکی از مهمترین دستاوردهای ورزش ایران است.
کشتی ایران، که در دهه ۳۰ ورزش اول ایران بود، بعد از سالها تجربه اندوزی در رقابت های بین المللی، برای اولین بار در میانه خرداد ۱۳۴۰ با درخشش ستاره هایی همچون علامرضا تختی و امامعلی حبیبی و محمد علی صنعتکاران، بالاتر ابرقدرت های آن زمان دنیا، برای اولین بار در تاریخ، در رقابت های قهرمانی کشتی جهان ۱۹۶۱ در یوکوهاما، به مقام نخست رسید.
تیم حبیب الله بلور، پیش از این در هر چهار دوره رقابت های قهرمانی جهان شرکت کرده و یک دوره قبل از یوکوهاما، در تهران امید زیادی به کسب اولین عنوان قهرمانی خود داشت. اما درخشش کشورهای ترکیه و اتحاد جماهیر شوروی، اجازه عرض اندام به کشتی ایران نداده بود. اما یک دهه توجه ملی به کشتی، در ژاپن به ثمر نشست و ایران، با کسب ۵ مدال طلا، یک نقره و یک برنز، نه فقط قهرمان شد که خود را به عنوان قدرت نوظهور این ورزش در دنیا مطرح کرد.
پیش از این تنها کشورهای ترکیه (۳ دوره اول در هلسینکی ۱۹۵۱، توکیو ۱۹۵۴ و استانبول ۱۹۵۷) و اتحاد جماهیر شوروی (تهران ۱۹۵۹) قهرمان کشتی آزاد جهان شده بودند. با این حال، روند رو به رشد ایران در کشتی جهان به گونه ای بود که کسی از قهرمانی ایران چندان غافلگیر نشده بود. اما قهرمانی با کسب ۵ مدال طلای، آنطور که روزنامه اطلاعات در گزارش خود از قهرمانی ایران در روز ۱۵ خرداد ۱۳۴۰ به آن اشاره کرده، در تاریخ کشتی بی سابقه بوده است.
دهه ۳۰، دهه کشتی در ایران
قهرمانی در ژاپن، نتیجه ای طبیعی برای کشتی ایران به شمار می رفت. پیش از این که در دهه ۴۰، فوتبال در ایران به عنوان ورزش اول کشور محبوب شود، میلیون ها ایرانی درگیر کشتی و نتایج آن بودند و ستاره های کشتی، به خصوص افرادی مثل غلامرضا تختی و امامعلی حبیبی و دیگران، قهرمانان ملی کشور بودند. ایران در همان دهه ۳۰، از یک کشور بدون مدال در دور اول بازی های قهرماین جهان، به یکی از مدعیان در جام های بعدی تبدیل شد. در همان دهه، امامعلی حبیبی و تختی با درخشش در المپیک ملبورن به فاصله چند ساعت، ایران را برای اولین بار در تاریخ به مدال طلای المپیک هم رسانده بودند.
اما چیزی که ایران همچنان از آن دور بود، قهرمانی تیمی جهان بود که در نهایت در یوکوهاما حاصل شد
ستاره های تاریخ ساز یوکوهاما
آنظور که روزنامه اطلاعات در گزارش خود درباره قهرمانی ایران نوشته است، این دستاورد چنان مردم را به وجود آورد که به یک شادی ملی منجر شد و بر اساس رسم آن زمان، خواننده های زیادی به دفتر روزنامه اطلاعات زنگ می زدند تا شعف و شادی خود را در این باره بیان کنند. این قهرمانی، چنان مقتدرانه است که تا امروز هم دست نیافتنی بوده است و ایران هرگز موفق نشده در رقابت های قهرمانی جهانی، ۵ مدال طلا بگیرد.
ستاره این تیم بدون تردید علامرضا تختی بود که دومین طلای جهانی خود را کسب کرد. او پیشتر یک طلا و یک نقره از رقابت های جهانی گرفته بود. امامعلی حبیبی هم که همچون تختی در دوره پیش از آن در تهران طلا گرفته بود، دومین طلای جهانی خود را در ژاپن کسب کرد. منصور مهدی زاده هم اولین طلا از سه طلای جهانی خود را در همین مسابقات به گردن آویخت . ایراهیم سیف پور و صنعت کاران هم دیگر طلای های ایران بودند. تنها نقره ایران را نصرالله سلطانی نژاد گرفت و حمید توکل هم با یک برنز از این رقابت ها به تهران برگشت.
استقبال چشمگیر از تیم افسانه ای ایران
بازگشت این قهرمانان به ایران، همچنان یکی از بزرگترین استقبال های تاریخ ورزش کشور به شمار میرود. استقبال به حدی بود که به نوشته روزنامه اطلاعات، مردم از پلکان هواپیما بالا رفتند و قهرمانان را روی دست گرفتند. آنطور که روزنامه اطلاعات نوشته است، «صف طویل مردم از فرودگان تا میدان سپه تشکیل شده بود» و تقریبا همه شهر از خواب خود زده بودند تا شاهد ورود این قهرمانان باشند. گزارشگر روزنامه اطلاعات نوشته است که از ساعت ۵ بعد از ظهر مردم خود را با اتومبیل و دوچرخه و حتی پیاده را به فرودگاه رسانده بودند تا در ساعات اولیه بامداد، قهرمانان خود را به آغوش بگیرند. بر اساس همین گزارش، حدود ۵۰ هزار نفر در مراسم استقبال در فرودگاه و مسیر حرکت قهرمانان کشتی ایران حاضر بودند و بسیاری از خانواده به صورت دسته جمعی به این مراسم آمده بودند. در این مراسم، مهدی زاده که دانشجوی دانشکده پلیس بوده، به گزارشگر اطلاعات گفته بود: «پیروزی من مدیون تشویق های مردم ایران است. من دستهای مردم حقشناس کشور عزیرم را می فشارم.»
یک بخش جالب مراسم استقبال، پخش صدای عباس شیرخدا، مرشد معروف ایران بوده که اشعار شاهنامه را با صدای حماسی و بلند خوانده است. این مراسم تا ساعت ۲ بامداد ادامه داشت و در بعد از گرفتن عکس و سخنرانی مقامات، مردم به خانه هایشان برگشتند.
این قهرمانی، همچنان یکی از باشکوه ترین و متقدرانه ترین قهرمانی های ورزش ایران در تاریخ ورزش کشور به شمار می رود و این تیم قهرمان، جایگاه دست نیافتنی در کشتی کشور دارد.
