استقلال در شروع فصل جدید فوتبال ایران و البته در رقابت‌های مختلف شرایطی دوگانه را تجربه کرده است. از یک سو تیم ریکاردو ساپینتو توانسته در مقاطعی نمایش هجومی و پرشوری ارائه دهد و چشم‌ها را به سمت و سوی خود بکشاند اما از سوی دیگر ضعف‌های آشکاری در ساختار دفاعی این تیم مشاهده می‌شود که نگرانی‌ها را افزایش داده است؛ مرور آمار چهار بازی اخیر استقلال به روشنی این موضوع را ثابت می‌کند.
آبی‌ها در دیدار سوپرجام مقابل تراکتور دو بار دروازه خود را باز شده دیدند. سپس در لیگ برتر دوباره به مصاف همین تیم رفتند و موفق شدند با عملکردی بهتر در خط دفاعی کلین‌شیت کنند.
با این حال این روند مثبت ادامه پیدا نکرد و در بازی بعدی برابر ذوب‌آهن استقلال سه گل دریافت کرد؛ نتیجه‌ای که بشدت انتقادها را افزایش داد. آخرین دیدار نیز برابر استقلال خوزستان بود که در آن یک بار دیگر دروازه آبی‌ها باز شد. بدین ترتیب استقلال در مجموع چهار بازی شش گل خورده که برای تیمی مدعی قهرمانی در لیگ و آسیا آمار مطلوبی به شمار نمی‌آید.
در نگاه اول شاید برخی به آمار لیگ برتر استناد کنند و بگویند استقلال تاکنون تنها چهار گل در لیگ دریافت کرده اما اگر دیدار سوپرجام نیز لحاظ شود تصویر کامل‌تری از وضعیت دفاعی این تیم به دست می‌آید؛ تصویری که نشان می‌دهد خط دفاع استقلال هنوز از استحکام لازم برخوردار نیست.
یکی از بحث‌های جدی در این زمینه عملکرد آنتونیو آدان دروازه‌بان پرتغالی استقلال است. او سابقه طولانی و ارزشمندی در فوتبال اروپا دارد اما هنوز در ایران نتوانسته آن‌طور که باید با شرایط بازی سبک داوری و البته خط دفاعی جدیدش هماهنگ شود. برخی کارشناسان معتقدند که ضعف در برقراری ارتباط کلامی بین آدان و مدافعان دلیل اصلی اشتباهات بوده است. عده‌ای دیگر نیز او را از نظر آمادگی جسمانی و تمرکز در سطح ایده‌آل نمی‌دانند. در کنار این موضوع اشتباهات فردی مدافعان استقلال نیز غیرقابل انکار است و در برخی صحنه‌ها گل‌های خورده بیشتر حاصل بی‌دقتی بازیکنان خط عقب بوده تا ضعف مستقیم دروازه‌بان.
در این میان ریکاردو ساپینتو با یک چالش جدی روبه‌رو است. سرمربی استقلال باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن ضعف‌های دفاعی تیمش را برطرف کند. چرا که در لیگ قهرمانان آسیا و بویژه مقابل تیمی مانند الوصل امارات کوچکترین اشتباه می‌تواند منجر به حذف یا تغییر سرنوشت تیم شود. تجربه نشان داده که در بازی‌های آسیایی تیم‌های باتجربه و قدرتمند به خوبی از اشتباهات حریف استفاده می‌کنند و فرصت جبران اندکی وجود دارد.
نکته قابل تأمل این است که ساپینتو در دوره قبلی حضورش در استقلال نیز بیشتر تمرکزش را روی فوتبال هجومی گذاشته بود و تیم او در فاز دفاعی مشکلات متعددی داشت. حالا به نظر می‌رسد همان روند دوباره در حال تکرار است. در شرایطی که استقلال بازیکنان تهاجمی توانمند و باکیفیتی در اختیار دارد شاید اولویت اصلی کادر فنی باید تقویت ساختار دفاعی و ایجاد هماهنگی کامل میان خط دروازه و مدافعان باشد.
به واقع ساپینتو مأموریت بزرگی پیش‌رو دارد؛ ساختن یک خط دفاع مستحکم که بتواند پایه‌های موفقیت استقلال در لیگ و آسیا را بنا کند. او باید ضمن کار کردن روی هماهنگی مدافعان و گلر پرتغالی تیم از تکرار اشتباهات فردی جلوگیری کند و با تمرکز بر سیستم‌های تدافعی مدرن استقلال را به سطحی برساند که هوادارانش انتظار دارند. بدون چنین ترمیمی استقلال در مسیر قهرمانی چه در لیگ داخلی و چه در آسیا با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهد شد.
به واقع آبی‌ها در برهه کنونی نیازمند تعادل هستند؛ تعادلی میان حمله و دفاع. اگر ساپینتو بتواند این تعادل را برقرار کند تیمش می‌تواند دوباره به یکی از مدعیان اصلی تبدیل شود. اما اگر ضعف‌های دفاعی ادامه پیدا کند حتی بهترین خط حمله هم نمی‌تواند استقلال را از خطر ناکامی نجات دهد.
