به گزارش وقت صبح به نقل از خراسان، علیرضا استادی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که به تازگی در مسابقه پرمخاطب «جوکر» حضور داشت و شوخی‌هایش در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد، مدتی است با سریال طنز «خودخواسته» به شبکه یک آمده است.
او که پیشتر با سریال‌هایی چون «از سرنوشت»، «رهایم نکن» و «دادستان» و فیلم‌هایی مانند «چند مترمکعب عشق»، «لاتاری» و «بدون تاریخ، بدون امضا» دیده شده و برای بازی در سریال «آرمان‌دو» نامزد بهترین بازیگر مرد کمدی از جشن حافظ شده، در سریال «خودخواسته» با چهره‌هایی چون ثریا قاسمی، اسماعیل محرابی و زنده‌یاد عزت‌ا… مهرآوران همبازی شده است.
*شما در این سال‌ها در کارهای جدی و طنز زیادی حضور داشتید. این که در یکی دو سال اخیر، نقش طنز بیشتری کار می‌کنید انتخاب خودتان است؟
من همیشه حتی در کارهای طنز هم نقش‌های منفور و بد را بازی می‌کنم، اما این‌طور نیست که هرچیزی پیشنهاد شد، قبول کنم. در خیلی موارد، کارهایی را قبول می‌کنم که به نظر کارگردان، متن فیلم نامه و… علاقه داشتم باشم.
فیلم نامه را که می‌خوانم، دنبال این می‌گردم که ببینم کاراکتر پیشنهادی چقدر در فیلم نامه تاثیرگذار است. کار در سینما، تلویزیون و تئاتر خیلی برایم فرق ندارد. برایم نقش مهم است. گرایش خودم بیشتر با کارهای جدی است که بتوانم برای خودم چالش ایجاد کنم و از نظر کاراکتر خودم را ارتقا بدهم.
*از حضورتان در مسابقه «جوکر» هم بگویید. چطور به شما پیشنهاد شد؟
لطف دوستان قدیمی‌ام به خصوص احسان علیخانی، سیامک انصاری و امیرحسین عسگری بود. مسابقه «جوکر» کاری است که در کشورهای مختلف برگزار می‌شود، اما ایرانیزه کردن آن به عهده این دوستان بود و خود ما هم اوایل حضورمان نمی‌دانستیم که کارمان چقدر دیده می‌شود.
دعوتم کردند و گفتند بچه‌هایی که بیشتر کار کمدی کرده‌اند، به برنامه می‌آیند. من گفتم که مرا اشتباهی دعوت کرده‌اید، چون شخصیتی جدی دارم و حتی در کارهای طنز هم آدمی جدی هستم، اما گفتند با توجه به روحیه و شناختی که از شما داریم به برنامه دعوت‌تان کرده ایم. اصلا فکر نمی‌کردم که برنامه این قدر چالش داشته باشد.
*در فصل سوم «جوکر» خیلی دیده شدید. شوخی‌ها مال خودتان بود؟
بله، ایده خودمان بود و بچه‌ها فقط پیشنهادهایی می‌دادند که برای جوکرتایم‌ها و شوخی‌هایمان خلاقیت بیشتری داشته باشیم.
این‌ها پیشنهاد بود ولی در نهایت این خلاقیت خودمان بود که در برنامه اتفاق می‌افتاد. این طور نبود که آن‌ها متن و ایده مشخصی بدهند و ما در مسابقه اجرا کنیم. کار خودمان بود.
