پیروزی اخیر رئال مادرید برابر اسپانیول بار دیگر نشان داد که ژابی آلونسو بدون توجه به نام‌ها و جایگاه تنها براساس عملکرد تصمیم می‌گیرد. تعویض وینیسیوس و ماستانتونو در نیمه دوم با نارضایتی آن‌ها همراه شد اما مربی باسکی تأکید کرد که نیاز تیم به بازیکنان تازه‌نفس اولویت داشت و گفت: «وینیسیوس بهترین عملکرد را داشت اما برنامه فشرده است و باید کنترل بازی حفظ می‌شد. طبیعی است که بازیکنان دوست داشته باشند در زمین بمانند.»
یکی از پرونده‌های قابل توجه وضعیت وینیسیوس است که در دو بازی نیمکت‌نشین بوده و حالا با رقیبی جدی در سمت چپ یعنی رودریگو روبه‌رو شده است. تثبیت جایگاه امباپه به‌عنوان ستاره بزرگ مادرید با هفت گل در شش مسابقه باعث شده وینیسیوس شرایطی متفاوت با سال‌های گذشته تجربه کند. در سمت راست نیز ماستانتونو با چهار بازی فیکس جایگاه ثابتی پیدا کرده و عملاً فرصت‌های براهیم را محدود کرده است.
از سوی دیگر بازیکنانی چون رائول آسنسیو از شانس‌های پیش‌آمده به‌خوبی استفاده کرده‌اند. اخراج هویسن برابر سوسیه‌داد و سپس محرومیت او فرصتی طلایی برای حضور آسنسیو در ترکیب اصلی ایجاد کرد و نمایش او با استقبال هواداران همراه شد. گولر ترک نیز با وجود شروع قدرتمند فصل پس از عملکرد ضعیف در لیگ قهرمانان یک بازی نیمکت‌نشین شد تا جای خود را به گونسالو بدهد پدیده‌ای که در جام جهانی آمریکا درخشیده بود.
با بازگشت بلینگام و کاماوینگا رقابت داخلی در مادرید بیش از پیش شدت خواهد گرفت. در شرایط کنونی تنها سه بازیکن در تیم آلونسو جایگاه غیرقابل مذاکره دارند: کورتوا شوامنی و امباپه. باقی بازیکنان می‌دانند که تنها معیار حضور در زمین عملکرد لحظه‌ای و شایستگی واقعی است.
