به گزارش وقت صبح، کار جدید مطالعاتی بر روی تعامل بین تشکیل جامدات در اتمسفر و اتفاقی که پس از پایان آنها در دریاچه‌ها رخ می‌دهد متمرکز بود؛ ترکیبات آلی زیادی در جو غلیظ ماه تشکیل می‌شود که برخی از آنها بر روی تپه‌های شنی و رودخانه‌ها و دریاها می‌ریزند.
سوال این است که آیا آنها غرق می‌شوند؟ خیر تا زمانی که به اندازه کافی متخلخل باشند.
Xinting Yu، نویسنده اصلی، از دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو، در مقاله‌ای گفت: "من می‌خواستم این موضوع را بررسی کنم که آیا جزایر جادویی واقعاً می‌توانند مواد آلی باشند که روی سطح شناور هستند یا خیر."
بسیاری از مولکول‌های آلی ساده پس از تشکیل در جو تیتان به صورت جامد فرود می‌آیند، از جمله مولکول‌هایی مانند بنزن؛ متان و اتان مایعی که رودخانه‌ها و دریاچه‌ها را تشکیل می‌دهند، کشش سطحی کمی دارند، بنابراین جامدات برای شناور شدن روی آنها تلاش می‌کنند.
یو گفت:"برای دیدن جزایر جادویی، آنها نمی‌توانند برای یک ثانیه شناور شوند و سپس غرق شوند. آنها باید برای مدتی شناور باشند، اما نه برای همیشه."
مدل جدید دانشمندان، به جامدات متخلخل مانند سنگ پوکه نگاه می‌کند، پر از سوراخ‌ها یا لوله‌هایی که متان می‌تواند به آرامی در آنها نفوذ کند، که به این جامدات اجازه می‌دهد تا بر روی ویژگی‌های مایع تیتان شناور شوند.
جزایر جادویی نه تنها در وسط دریاچه‌ها بلکه در کنار سواحل تشکیل می‌شوند، جایی که می‌توانند شناور شوند به اندازه قابل توجهی رشد کنند.
این تیم در مقاله نوشت:«با بررسی مدت زمان شناور بودن مواد برای هر سناریو، مطالعه ما نشان می‌دهد که جزایر جادویی ممکن است از تکه‌های بزرگ جامدات آلی متخلخل ساخته شده باشند و این همه ماجرا نیست.
وجود یک پوشش جامد منجمد روی سطح دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به توضیح صافی آنها کمک می‌کند و معمای دوم را حل می‌کند.»
منبع: خبر آنلاین
